பக்கம்:நாகூர்ப் புராணம்.pdf/164

146 நாகூர்ப்புராணம். பஞ்சமாற்றிய படலம். வாரகன்றாைவாழ்த்தியவந்தகம் போகன்றபெருந்தகைமேயதாம் கு ாகன்றுதுளங்கெழின் மன்னுகா கூாகன்றதுறுங்குடிமல்கியே. ஈனமற்றவிருந்தலமாவயின் கானமுற்றகமீதொலிமைந்தாாம் மானமிக்கநம்மாதவவள்ளல்சங் தானமிக்கதுசால்புறப்பல்கியே. எக்கணத்தினுமெங்கனுமார்குநர் х தக்கனைப்பொருடந்துகுவிப்பதா லக்கணத்தினான்பொடுவாழ்ந்தன ருக்கணத்தினுறும்பொருள்கொண்டரோ. ஈனமாறியிரும்புகழ்மேவிய தானமாரிதழைத்துயர்காலமார் மானமாறிமனுக்களுணங்கிய வானமாரிவறந்ததுசாலவே. மீாகமீதுமலிந்துறைகிற்குமோர் மேகமேனும்வெளுத்தது.கண்டில தாகமோடுதவித்துறவானவன் வேகமீறிவெயிற்படைவீசினன். அற்றேதியமைச்சுவழிச்செலுங் கொற்றவேந்துடைக்கோலெனவெய்யவன் செற்றமேய்க்கதிர்சிங்தலிற்கூழெலாங் குற்றமேயகுடியினுலர்ந்தவே. வாரியார்ந்தென மன்னியவான்பெரு மேரியாழ்ந்தவிருங்கினருர்குழி (1) (2) (3) . (4) கு) (6) .