பக்கம்:நாகூர்ப் புராணம்.pdf/172

15虫 நாகூர்ப்புராணம். சொன்னவையன்ன்துணைமாதவர்சென்னிதாங்கிப் - பொன்னிதிமல்கவுடனே புறப்பட்டார் மாதோ, (14) வஞ்சிநுடங்குமருங்கேர்முலைப்பாவைமாதர் மஞ்சின் வரைமேன்மயிலாமெனத்தோற்றுமாடச் செஞ்சியிறந்துசெழும்பூம்பொழில்பல்லபோகித் தஞ்சமளிக்குந்தலமாந்திருநாகூர்புக்கார். - (15) நாகூரடைந்தநறுந்திண்புயத்தன்னுேரான்ற வாகூர்பெருமான்மணிவான கர்முன்றிற்போந்து பாகூர்மொழியின் மறைவாய்மொழிபண்பினுேதி - யாகூர்மனத்தொடவண் செய்வன யாவுஞ்செய்தார். (16) இந்நாயகத்தினிருபேர்களுமின் பினெய்தி ாளுயர்வினரிதாக்தலே மூத்துவைகுக் ர்ைபழிச்சியசுல்தானப்துல் காதிறென்பார் -- தங்காமமும்மசமுகம்போய்த்தாழ்வின் வைகி. - (17) தாமுற்றகன் மத்தகையாமிதையென்றுகூறி யேமுற்றயாவிடமும்விதந்தாலும்யாங்கள் காமுற்றது.ந்தங்கழலார்பணியாவுமீதிர் மாமுற்றமல்கும்வளர்மாகவிசென்றுகேட்டார். -(18) இவ்வுரைகேட்டவிறையாமவரின்ளுேர்நோக்கி வெவ்வுரையில் விர்விாையன்மினிர்வேண்டுவாயான் - மெவ்வதைர்திருக்காருெழு துற்றுவாங்கிப் - பவ்வமிலன்பார்பணியாதியவிவலென் முர். (19) வணங்குண்டநெற்றிவடுவேயகலன்னவண்ண விணங்குடையின்ன வினிமைம்ெ தக்கேட்டுப் பனங்கெழுமன்ஞேர்பரிவோடுமமூத்தங்ாதர் « . மனங்கொளிாவின் மனங்கொண்டி துதுங்கினால், (20) மாதவத்தன்ஞேர்மலர்மர்விழிதுளக்கமெய்தக் ੂ காதகற்றெங்கட்பெருமானவர்கனவிற்போந்து