பக்கம்:நாகூர்ப் புராணம்.pdf/66

48 நாகூர்ப்புராணம். ரொள்ளிலங்கவுஞற்றியவான்புகழ்ப் பள்ளியெங்கும் பல விளக்கேற்றினர். வாடிநின்றமனத்தினர்.மாமகிழ் குடிகின்றதுளக்குறுகிங்களே காடிகின்றுகந்நாதருமற்றருங் கூடிநின்றுகொழும்பிறைநோக்கினர். மேற்றிசைக்கன் விளங்கொளிகாரக் கீற்றிளம்பிறைகேட.கல்பான்மையிம் ருேற்றிகின்றதுதுய வர்பூங்கழல் போற்றிகிற்கும்புனிதர்தெரிந்தனர். வாழகின்றென வான்பிறைகாண்டலும் பேரழகின்றிகல்புன்மையைநன்மையை விழகின்றவர்மற்றவர்வேண்டிய - சூழகின்றுசுடர்க்கொடியேற்றிஞர். மாறரும்புகழ்வானுயர்பூங்கொடி யாறரும்பினிையத்தனையுங்கெடக் கூறருந்துயர்குன்றியறக்கலி பாமகின்றுபறந்ததுலாவியே தாபமற்றதனிக்கொடி யேற்றுபு சாபமற்றவர்சந்நிதிவந்தனர் பாபமற்றகல்பாத்திகாவோதபு துபமிட்டுத்துஆவிரந்தார்களால், பொன்பிறக்செழிற்பூந்துனர்ப்பள்ளியின் முன்புகின்றமுைைமுறைவாழ்த்தினர் பின்புமன்றபிரித்தவியின்ருெது மன்புகொண்ட வவரவர்வைகினர். 瓷 விரவும்புகழ்மாலிகைவேய்ந்தகோன் பாவுபள்ளியினுெள்ளியபாங்கெலா முரவுபெற்றவரோதொலிமாவிட திரவுமுற்றுமிலங்கியமைந்ததே. х (66) (67) (68) (69) (70) αυ