அபிராமி அந்தாதி: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
No edit summary |
No edit summary |
||
வரிசை 303:
நின் திருமணக் காட்சி தருவதைக் கண்ட என் கண்களும், நெஞ்சும் கொண்ட <br>
மகிழ்ச்சி வெள்ளத்திற்கு இதுவரை ஒரு கரை கண்டதில்லை. ஆயினும் தெளிந்த ஞானம் <br>
</td>
<tr>
<td>20:</td>
<td>
உறைகின்ற நின் திருக்கோயில்-நின் கேள்வர் ஒரு பக்கமோ,<br>
அறைகின்ற நான் மறையின் அடியோ முடியோ, அமுதம்<br>
நிறைகின்ற வெண் திங்களோ, கஞ்சமோ, எந்தன் நெஞ்சகமோ,<br>
மறைகின்ற வாரிதியோ?- பூரணாசல மங்கலையே.<br>
</td>
<td>
என்றும் பூரணமாய் விளங்குகின்ற அபிராமி அன்னையே! நீ வீற்றிருக்கும் திருக்கோயில் <br>
நின் கொழுநராகிய சிவபெருமானின் ஒரு பாகமோ? அன்றி, ஓதப்படுகின்ற நான்கு வேதங்களின் ஆதியோ? அந்தமோ? <br>
அன்றியும், அமிர்தம் போன்ற குளிர்ந்த முழுச்சந்திரனேயன்றி வெண் தாமரையோ? <br>
இல்லை, என்னுடைய நெஞ்சம்தானேயோ அல்லது செல்வமெல்லாம் மறைந்திருகக் கூடிய பாற் கடலோ? <br>
தாயே! நீ எங்கும் நிறைந்திருப்பதால் எதில் என்று தோன்றவில்லையே!<br>
</td>
<tr>
<td>21:</td>
<td>
மங்கலை, செங்கலசம் முலையாள், மலையாள், வருணச்<br>
சங்கு அலை செங்கைச் சகல கலாமயில் தாவு கங்கை<br>
பொங்கு அலை தங்கும் புரிசடையோன் புடையாள், உடையாள்<br>
பிங்கலை, நீலி, செய்யாள், வெளியாள், பசும் பெண்கொடியே.<br><br>
</td>
<td>
அம்மா அபிராமி! என்றும் பசுமையான பெண் கொடியாக விளங்குபவளே! என்றும் சுமங்கலியே! <br>
செங்கலசம் போன்ற தனங்களையுடையவளே! உயர்ந்த மலையிலே உதித்தவளே! <br>
வெண்மையான சங்கு வளையல்களை அணியும் செம்மையான கரங்களையுடையவளே! <br>
சகல கலைகளும் உணர்ந்த மயில் போன்றவளே! பாய்கின்ற கங்கையை, நுரை கடலைத் தன் முடியிலே <br>
தரித்த சிவபெருமானின் ஒரு பாதி ஆனவளே! என்றும் பக்தர்களையுடையவளே! பொன் நிறமுடையவளே! <br>
கருநிறமுடைய நீலியே! சிவந்த மேனியாகவும் விளங்குகின்றவளே!<br>
</td>
<tr>
<td>22:</td>
<td>
கொடியே, இளவஞ்சிக் கொம்பே, எனக்கு வம்பே பழுத்த<br>
படியே மறையின் பரிமளமே, பனி மால் இமயப்<br>
பிடியே, பிரமன் முதலாய தேவரைப் பெற்ற அம்மே.<br>
அடியேன் இறந்து இங்கு இனிப் பிறவாமல் வந்து ஆண்டு கொள்ளே.<br>
</td>
<td>
கொடியானவளே! இளமையான வஞ்சிப் பொற் கொம்பே! தகுதியற்ற எனக்குத் தானே முன் வந்து அருளளித்த கனியே! <br>
மணம் பரப்பும் வேத முதற் பொருளே! பனி உருகும் இமயத்தில் தோன்றிய பெண் யானை போன்றவளே! <br>
பிரம்மன் முதலாகிய தேவர்களைப் பெற்றெடுத்த தாயே! அடியேன் இப்பிறவியில் இறந்தபின்,<br>
மீண்டும் பிறவாமல் தடுத்தாட் கொள்ள வேண்டும்.<br>
</td>
<tr>
<td>23:</td>
<td>
கொள்ளேன், மனத்தில் நின் கோலம் அல்லாது, அன்பர் கூட்டந்தன்னை <br>
விள்ளேன், பரசமயம் விரும்பேன், வியன் மூவுலகுக்கு <br>
உள்ளே, அனைத்தினுக்கும் புறம்பே, உள்ளத்தே விளைந்த <br>
கள்ளே, களிக்குங்களியே, அளிய என் கண்மணியே. <br>
</td>
<td>
அபிராமித் தாயே! நின்னுடைய கோலமில்லாத வேறொரு தெய்வத்தை மனத்தில் கொள்ளேன். <br>
நின்னுடைய அடியார்கள் கூட்டத்தைப் பகைத்துக் கொள்ள மாட்டேன். <br>
உன்னையன்றி பிற சமயங்களை விரும்ப மாட்டேன். மூன்றுலகங்கட்கு (மண், விண், பாதாளம்) <br>
உள்ளேயும், யாவற்றினுக்கும் வெளியேயும் நிறைந்திருப்பவளே! எம்முடைய உள்ளத்திலே ஆனந்தக் களிப்பை உண்டாக்கும் கள்ளே! <br>
ஆனந்தத்திற்கு ஆனந்தமானவளே! எளியேனாகிய எனக்கும் அருள் பாலித்த என் கண்மணி போன்றவளே! <br>
</td>
<tr>
<td>24:</td>
<td>
மணியே, மணியின் ஒளியே, ஒளிரும் மணி புனைந்த <br>
அணியே, அணியும் அணிக்கு அழகே, அணுகாதவர்க்குப் <br>
பிணியே, பிணிக்கு மருந்தே, அமரர் பெரு விருந்தே.- <br>
பணியேன், ஒருவரை நின் பத்ம பாதம் பணிந்தபின்னே. <br>
</td>
<td>
அபிராமித்தாயே! மணியாக விளங்குபவளே! அம் மணியில் உண்டாகும் ஒளியாகவும் விளங்குபவளே! <br>
ஒளி பொருந்திய நவமணிகளால் இழைக்கப்பட்ட அணியாகவும், அந்த அணிக்கு அழகாகவும் திகழ்பவளே! <br>
நின்னை அணுகாதவர்க்குப் பிணியென நிற்பவளே! நின்னை அண்டிவரும் பாபாத்துமாக்களின் பிணிக்கு மருந்தாகவும் நிற்பவளே! <br>
தேவர்களுக்கு பெரும் விருந்தாய்த் தோன்றும் அன்னையே! நின் அழகிய தாமரை போலுள்ள சேவடியைப் பணிந்த பின்னே, <br>
வேறொரு தெய்வத்தை வணங்க மனத்தாலும் நினையேன். <br>
</td>
<tr>
<td>25:</td>
<td>
பின்னே திரிந்து, உன் அடியாரைப் பேணி, பிறப்பு அறுக்க, <br>
முன்னே தவங்கள் முயன்று கொண்டேன்,- முதல் மூவருக்கும் <br>
அன்னே. உலகுக்கு அபிராமி என்னும் அருமருந்தே.- <br>
என்னே?-இனி உன்னை யான் மறவாமல் நின்று ஏத்துவனே. <br>
</td>
<td>
அம்மையே! மும்மூர்த்திகளின் தாயாக விளங்குபவளே! மூவுலகத்திற்கும் கிடைத்த அருமருந்தே! <br>
இனி நான் பிறவாமல் இருக்க, முன்னதாகவே தவங்கள் பல முயன்று செய்து கொண்டேன். <br>
அதற்காகவே நின் அடியார்கள் பின் திரிந்து அவர்களுக்குப் பணி செய்து வருகின்றேன். <br>
அம்மா! அபிராமித்தாயே! நான் முன் செய்த தவப் பயனே, இப்பிறவியில் உன்னை மறவாமல் நல்வழி நின்று வணங்குகின்றேன். <br>
இன்னும் வணங்கிக் கொண்டேயிருப்பேன். <br>
</td>
<tr>
</table>
26: ஏத்தும் அடியவர், ஈரேழ் உலகினையும் படைத்தும்
| |||