அபிராமி அந்தாதி: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
No edit summary |
No edit summary |
||
வரிசை 985:
உன்னைப் பாடிய பாடலில் சொற் குற்றங்கள் இருப்பினும், தாயே! நீ தள்ளி விடுதல் ஆகாது. <br>
ஏனெனில், அது உன்னைப் பாடிய தோத்திரங்களேயாகும். <br>
</td>
<tr>
<td>67:</td>
<td>
மாத்திரைப் போதும் மனத்தில் வையாதவர்--வண்மை, குலம், <br>▼
கோத்திரம், கல்வி, குணம், குன்றி, நாளும் குடில்கள் தொறும் <br>▼
பாத்திரம் கொண்டு பலிக்கு உழலாநிற்பர்--பார் எங்குமே. <br>▼
</td>
<td>
அன்னையே! அபிராமி! உன்னையே பாடி, உன்னையே வணங்காமல், <br>
மின்போலும் ஒளியுடைய நின் தோற்றத்தை ஒரு மாத்திரை நேரமாகிலும் <br>
மனதில் நினையாத பேர்களுக்கு, என்ன நேரும் தெரியுமா? அவர்கள் கொடைக்குணம், <br>
சிறந்த குலம், கல்வி குணம் இவையெல்லாம் குன்றி, வீடு வீடாகச் சென்று, <br>
ஓடேந்தி உலகெங்கும் பிச்சை எடுத்துத் திரிவர். <br>
</td>
<tr>
<td>68:</td>
<td>
ஊரும் முருகு சுவை ஒளி ஊறு ஒலி ஒன்றுபடச் <br>▼
சேரும் தலைவி, சிவகாம சுந்தரி, சீறடிக்கே <br>▼
சாரும் தவம், உடையார் படையாத தனம் இல்லையே. <br>▼
</td>
<td>
ஏ, அபிராமி! நீ நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் என்ற ஐவகைப் பூதங்களாகவும்,<br>
சுவை, ஒளி, ஊறு, ஓசை, நாற்றம் என்ற அவைகளின் தன்மையாகவும் நிற்கக் கூடியவள். <br>
சுந்தரியே! உன்னுடைய செல்வம் பொருந்திய திருவடிகளைச் சார்ந்தவர்கள் சிறந்த தவத்தைப் பெறுவர். <br>
அத்துடன் அவர்கள் அடையாத செல்வமும் இல்லை எனலாம் (எல்லாச் செல்வமும் பெறுவர்). <br>
</td>
<tr>
<td>69:</td>
<td>
மனம் தரும், தெய்வ வடிவும் தரும், நெஞ்சில் வஞ்சம் இல்லா <br>▼
இனம் தரும், நல்லன எல்லாம் தரும், அன்பர் என்பவர்க்கே-- <br>▼
கனம் தரும் பூங் குழலாள், அபிராமி, கடைக்கண்களே, <br>▼
</td>
<td>
ஏ, அபிராமி! மேகம் போலும் அடர்ந்த கூந்தலையுடையவளே! <br>
நின்னுடைய அருள் பெருக்கும் கடைக்கண்களை வணங்கினாலே போதும். <br>
அக்கண்களே அடியார்களுக்குச் சிறந்த செல்வத்தைத் தரும். நல்ல கல்வி தரும். <br>
சோர்வடையாத மனத்தைத் தரும். தெய்வீக அழகைத் தரும். <br>
நெஞ்சில் வஞ்சம் கலவாத உறவினர்களைத் தரும். நல்லன எல்லாம் கிட்டும். <br>
</td>
<tr>
<td>70:</td>
<td>
களிக்கும் குரல் வீணையும், கையும் பயோதரமும், <br>▼
மண் களிக்கும் பச்சை வண்ணமும் ஆகி, மதங்கர்க்குலப் <br> ▼
பெண்களில் தோன்றிய எம்பெருமாட்டிதன் பேரழகே. <br>▼
</td>
<td>
ஏ, அபிராமி! உன்னை என் கண்கள் களிக்குமாறு கண்டு கொண்டேன். <br>
கடம்ப வனம் என்னும் பதியில் உறைந்த அபிராமி அன்னையே! நின் பேரழகைக் கண்டு கொண்டேன். <br>
பண்ணும் விரும்புகின்ற குரல், வீணை தாங்கிய அழகிய கரங்கள், திருமுலை தாங்கிய திருமார்பு, <br>
மண்மகள் மகிழும் பச்சை நிறம் - இவைகளெல்லாம் கொண்ட மதங்கர் <br>
எனும் குலத்தில் தோன்றிய பேரழகானவளே! உன்னைக் கண்டு கொண்டேன். <br>
</td>
<tr>
</table>
▲67: தோத்திரம் செய்து, தொழுது, மின் போலும் நின் தோற்றம் ஒரு
▲மாத்திரைப் போதும் மனத்தில் வையாதவர்--வண்மை, குலம்,
▲கோத்திரம், கல்வி, குணம், குன்றி, நாளும் குடில்கள் தொறும்
▲பாத்திரம் கொண்டு பலிக்கு உழலாநிற்பர்--பார் எங்குமே.
▲68: பாரும், புனலும், கனலும், வெங் காலும், படர் விசும்பும்,
▲ஊரும் முருகு சுவை ஒளி ஊறு ஒலி ஒன்றுபடச்
▲சேரும் தலைவி, சிவகாம சுந்தரி, சீறடிக்கே
▲சாரும் தவம், உடையார் படையாத தனம் இல்லையே.
▲69: தனம் தரும், கல்வி தரும், ஒருநாளும் தளர்வு அறியா
▲மனம் தரும், தெய்வ வடிவும் தரும், நெஞ்சில் வஞ்சம் இல்லா
▲இனம் தரும், நல்லன எல்லாம் தரும், அன்பர் என்பவர்க்கே--
▲கனம் தரும் பூங் குழலாள், அபிராமி, கடைக்கண்களே,
▲70: கண்களிக்கும்படி கண்டுகொண்டேன், கடம்பாடவியில் பண்
▲களிக்கும் குரல் வீணையும், கையும் பயோதரமும்,
▲மண் களிக்கும் பச்சை வண்ணமும் ஆகி, மதங்கர்க்குலப்
▲பெண்களில் தோன்றிய எம்பெருமாட்டிதன் பேரழகே.
71: அழகுக்கு ஒருவரும் ஒவ்வாத வல்லி, அரு மறைகள்
|