பக்கம்:காரைக்காலம்மையாரின் அற்புதத் திருவந்தாதி.pdf/546

91. காரைக்கால் அம்மையா தொ. tத்து கேள்வி :ேன் கேள்வியை எழப்புகிது. இதைவலுடைய வாயையும் கண்டத்தையும் நோக்கிக் கேள்வி கே. அ. இப்:ே . தம் பார்வையை .:சித்திப் பார்க்கி : துே:ே :::: துடைய ச.சபாத்தில் அவர் பார்வை நிங்க்கிறது. இறைவன் கிருமுடியில் ச.ை இருக்கிறது. அக்கே அவன் அரவை அணித்திருக்கின்: 'கறுகைப் புக்கத்திருக் விருன்; கங்கையையும் வைத்திருக்கின், கங்கை மிக்க ஆrவாrத்தோடும், என்னைத் தாங்குவ:t யார்?' என்ற கிடுக்கோடு வந்தது. அதை இறைவன் .ை வில் ஏற்ருன், அங்கே கங்கை இருக்கிறது. கங்கையில் அஃகள் இருக்கும். அது சபையில் அடங்கி தில்லால் மீண்டு அக் களே வீசிப் பெருகி ஒல் என்ன ஆகும்? - இப்படி எண்ணிப் பார்க்கிருர் அம்மையார். 'குழந்தாய், அந்த தாயைப் பிடிக்காதே; அது சாதுவாக இருந்தாலும் தி ரன். அது உன்னேக் கடித்தாலும் கடிக்கும். அப்போது என்ன செய்வாய்' என்று தன் ஆழத். தையிடம் கூறும் தாயைப் போலச் சொல் கிமு அம்மை:ார். இறைவனைத் திருக்கைலேயில் சென்று தரிசித்தபோது, "அப்பா" என்று கூறிக்கொண்டே அகண் அணுகிமூர், இப்போதும், "எம் கத்தையே!" என்று விசித்து, தான் ஆம் கேள்விக்கு விடையைச் சொல் என்று தொடங்கு முit. கூறு எமக்ஆ சது, எத்தாய்!