138
ஆழ்வார்களின் ஆரா அமுது
குறிப்பு. ஆகையால், முற்பட வணங்கிப் பின்னைத் தேக யாத்திரை பண்ணப் பாருங்கோள்' என்பர் பெரியவாச்சான் பிள்ளை,
இந்த ஆழ்வாருக்குப் பக்தியும் பக்தர்களும் பகவானும் தாம் பகல் நினைவும் இராக்கனவுமாக அமைந்துள்ளன. பகல் கண்டேன்; நாரணனைக் கண்டேன்’ (81), கண்டேன் திருமேனி யான் கனவில்; ஆங்கு அவன் கைக் கண்டேன் கனலும் சுடர் ஆழி (67) என்பன போன்ற பாசுரங்கள் இதனைக் காட்டுகின்றன. ஆ ழ கி ய மலர்களால் எம்பெருமான் திருவடிகளை அலங்கரிக்க வேண்டும் என்று உபதேசிக்கும் இந்த ஆழ்வார் தம் நெஞ்சையே கோயிலாக இழைத்துப் பக்தியையே நன்மலராகக் கொண்டு வழிபடுகின்றார். பொய்கையாரின் பக்தியநுபவத்திற்கும் பூதத்தாரின் பக்தியநுபவத்திற்கும் அடிப்படையில் அதிக மான வேற்றுமை இல்லை. பொய்கையாரின் பக்தியநுபவம் 'பரபக்தி' - அதாவது எம்பெருமானை நேரில் காண வேண்டும் என்கின்ற ஆவல். இதனை,
அன்புஆழி யானை
அணுகு என்னும், நா.அவன்தன் பண்பு ஆதித் தோள்பரவி
ஏத்துஎன்னும் - முன்பூழி கானானைக் காண் என்னும்
கண், செவி கேள்என்னும் பூணாரம் பூண்டான் புகழ்." (அன்பு . பக்தி; ஆழி யான் - திருமால், அணுகு - கிட்டி
அநுபவி; பரவி - பேசி, ஏத்து . துதி) என்ற பாசுரத்தில் காணலாம். பூதத்தாழ்வாரின் பக்தி யநுபவம் பரஞானம்; அஃதாவது, எம்பெருமானை நேரில் காணல். இதனை,
83. முதல். திருவந், 72
