பக்கம்:மனிதன் இதழ் தொகுப்பு.pdf/121

119 'என் இதயம் சுக்கு நூறாக உடைந்து விடும்!” அட பாவமே, என்னால் உங்கள் இதயம் ஏன் உடைய வேண்டும்? - இதோ சொல்லி விடுகிறேன் - அவர் என் தோளைப் பற்றினார்; நான் அவர் தோளைப் பற்றினேன் - இருவரும் எங்கள் சிரிப்பால் இருட்டை விலக்கிக்கொண்டு கட்டிலுக்கருகே சென்றோம்...' 'ஐயையோ!' 'அப்புறம் கேளுங்களேன் - அவர் என் காதோடு காதாக ரகசியம் பேசினார்; நான் அவர் காதோடு காதாக ரகசியம் பேசினேன்...' 'வெறுங் காது மட்டுந்தானே?” 'இல்லை, உதடுங்கூடத்தான்!' அவ்வளவுதான்; படாதிபதி துள்ளி எழுந்தார் - 'முடியாது; இதை என்னால் சகிக்கவே முடியாது!' என்று கத்தினார். அவள் கலகலவென நகைத்தபடி, அவரை இழுத்துத் தன் அருகே உட்கார வைத்துக் கொண்டு, 'அதெல்லாம் ஒன்றும் நடக்கவில்லை! அந்தப் பயல் என் கையைப் பற்றினானோ இல்லையோ, "ஐ ஆம் ஸாரி, ஐ ஆம் ஸாரி, ஐ ஆம் வெரி வெரி ஸாரி!' என்று நீங்கள் சொன்ன மாதிரியே பஞ்சகச்சத்தை இறுக்கி இறுக்கிக் கட்டிக்கொண்டு பிடித்தான் ஒட்டம்' என்றாள். பலே, அப்படிச் சொல்லு! - இந்தா, இதை நீ இப்போதே வைத்துக்கொள்!' என்று ரூபாய் ஐயாயிரத்துக்கு உடனே ஒரு 'செக் எழுதி அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு, நான் வரட்டுமா?’’ என்றார் படாதிபதி. 'ஐயோ, உங்களைப் பிரிந்து நான் எப்படி உயிர் வாழ்வேன்?' என்று திடீரென்று உருகினாள் நட்சத்திரம். படாதிபதி திடுக்கிட்டு, 'என்ன லீலா, என்ன உடம்புக்கு?' என்று கவலையுடன் விசாரித்தார். 'ஒன்றுமில்லை; நாளை 'ஷல்ட்டிங்'குக்கு 'டைலாக்' வரப்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறேன் - போய் வாருங்கள்!' என்று அவருடைய சந்தேகத்தை நிவர்த்தி செய்து வைத்ததோடு, சஞ்சலத்தையும் போக்கி வைத்தாள் நட்சத்திரம்!