ஏலாதி
-
-
-
-
-
இவ்வடிவில் பதிவிறக்குக
ஏலாதி
ஆசிரியர் கணிமேதாவியார்
சிறப்புப் பாயிரம்
தொகு- இல்லறநூல்ஏற்ற துறவறநூல் ஏயுங்கால்
- சொல்லறநூல் சோர்வின்றித் தொக்குரைத்து - நல்ல
- அணிமேதை யாய்நல்ல வீட்டு நெறியும்
- கணிமேதை செய்தான் கலந்து.
கடவுள் வணக்கம்
தொகு- அறுநால்வ ராய்புகழ்ச் சேவடி யாற்றப்
- பெறுநால்வர் பேணி வழங்கிப் - பெறுநால்
- மறைபுரிந்து வாழுமேல் மண்ணொழிந்து விண்ணோர்க்(கு)
- இறைபுரிந்து வாழ்தல் இயல்பு.
நூல்
தொகு- சென்ற புகழ்செல்வம் மீக்கூற்றம் சேவகம்
- நின்ற நிலைகல்வி வள்ளன்மை - என்றும்
- வழிவந்தார் பூங்கோதாய் ஆறும் மறையின்
- வழிவந்தார் கண்ணே வனப்பு. 1
- கொலையுரியான் கொல்லான் புலால் மயங்கான் கூர்த்த
- அலைபுரியான் வஞ்சியான் யாதும் - நிலைதிரியான்
- மண்ணவர்க்கும் அன்றி மதுமலிபூங் கோதாய்
- விண்ணவர்க்கும் மேலாய் விடும். 2
- தவம் எளிது தானம் அரிதுக் கார்க்கேல்
- அவம் அரி(து) ஆதல் எளிதால் - அவமிலா
- இன்பம் பிறழின் இயைஎளிது மற்றதன்
- துன்பம் துடைத்தல் அரிது. 3
- இடர்த்தீர்த்தல் எள்ளாமை கீழினஞ்சே ராமை
- படர்தீர்த்தல் யார்க்கும் பழிப்பின் - நடைதீர்த்தல்
- கண்டவர் காமுறுஞ் சொல்காணின் கல்வியின்கண்
- விண்டவர்நூல் வேண்டா விடும். 4
- தனக்கென்றும் ஓர்பாங்கன் பொய்யான்மெய் யாக்கும்
- எனக்கென்(று) இயையான்யா தொன்றும் - புனர்க்கொன்றை
- போலும் இழையார்சொல் தேறான் களியானேல்
- சாலும் பிறநூலின் சார்பு. 5
- நிறையுடைமை நீர்மை யுடைமை கொடையே
- பொறையுடைமை பொய்ம்மை புலாற்கண் - மறையுடைமை
- வேயன்ன தோளாய் இவையுடையான் பல்லுயிர்க்கும்
- தாயன்னன் என்னத் தகும். 6
- இன்சொல் அளாவல் இடம்இனிதூண் யாவர்க்கும்
- வன்சொல் களைந்து வகுப்பானேல் - மென்சொல்
- முருந்தேய்க்கும் முட்போல் எயிற்றினாய் நாளும்
- விருந்தேற்பர் விண்ணோர் விரைந்து. 7
- உடன்படான் கொல்லான் உடன்றார்நோய் தீர்ந்து
- மடம்படான் மாண்டார்நூல் மாண்ட - இடம்பட
- நோக்கும்வாய் நோக்கி நுழைவானேல் மற்றவனை
- ஆக்குமவர் ஆக்கும் அணைந்து. 8
- கற்றாரைக் கற்ற துணையார் எனமதியார்
- உற்றாரை அன்னணம் ஓராமல் - அற்றார்கட்(கு)
- உண்டி உறையுள் உடுக்கை இவைஈந்தார்
- பண்டிதராய் வாழ்வார் பயின்று. 9
- செங்கோலான் கீழ்க்குடிகள் செல்வமும் சீரிலா
- வெங்கோலான் கீழ்க்குடிகள் வீந்துகவும் - வெங்கோல்
- அமைச்சர் தொழிலும் அறியலம்ஒன்(று) ஆற்ற
- எனைத்தும் அறியாமை யான். 10
- அவாஅறுக்கல் உற்றான் தளரான்அவ் ஐந்தின்
- அவாஅறுப்பின் ஆற்ற அமையும் - அவாஅறான்
- ஆகும் அவனாயின் ஐங்களிற்றின் ஆட்டுண்டு
- போகும் புழையுள் புலந்து. 11
- கொலைக்களம் வார்குத்துச் சூதாடும் எல்லை
- அலைக்களம் போர்யானை ஆக்கும் - நிலைக்களம்
- முச்சா ரிகைஒதுங்கும் ஓரிடத்தும் இன்னவை
- நச்சாமை நோக்காமை நன்று. 12
- விளையாமை உண்ணாமை ஆடாமை ஆற்ற
- உளையாமை உட்குடைத்தா வென்று - களையாமை
- நூற்பட்டார் பூங்கோதாய் நோக்கின் இவையாறும்
- பாற்பட்டார் கொண்டொழும் பண்பு. 13
- பொய்யான் புலாலொடு கட்போக்கித் தீயன
- செய்யான் சிறியார் இனஞ்சேரான் - வையான்
- கயலியல்உண் கண்ணாய்! கருதுங்கால் என்றும்
- அயல அயலவாம் நூல். 14
- கண்போல்வார்க் காயாமை கற்றார் இனஞ்சேர்தல்
- பண்போல் கிளவியார்ப் பற்றாமை - பண்போலும்
- சொல்லார்க்(கு) அருமறைசோ ராமை சிறிதெனினும்
- இல்லார்க்(கு) இடர்தீர்த்தல் நன்று. 15
- துறந்தார்கண் துன்னித் துறவார்(கு) இடுதல்
- இறந்தார்க்கு இனிய இசைத்தல் - இறந்தார்
- மறுதலை சுற்றம் மதித்தோம்பு வானேல்
- இறுதலில் வாழ்வே இனிது. 16
- குடியோம்பல் வன்கண்மை நூல்வன்மை கூடம்
- மடியோம்பும் ஆற்றல் உடைமை - முடியோம்பி
- நாற்றம் சுவைகேள்வி நல்லார் இனஞ்சேர்தல்
- தேற்றானேல் தேறும் அமைச்சு. 17
- போகம் பொருள்கேடு மான்வேட்டம் பொல்லாக்கள்
- சோகம் படுஞ்சூதே சொல்வன்மை - சோகக்
- கடுங்கதத்துத் தண்டம் அடங்காமை காப்பின்
- அடுங்கதமில் ஏனை அரசு. 18
- கொல்லான் கொலைபுரியான் பொய்யான் பிறர்மனைமேல்
- செல்லான் சிறியார் இனஞ்சேரான் - சொல்லும்
- மறையின் செவியிலன் தீச்சொற்கண் மூங்கை
- இறையில் பெரியாற்கு இவை. 19
- மின்னேர் இடையார்சொல் தேறான் விழைவோரான்
- கொன்னே வெகுளான் கொலைபுரியான் - பொன்னே
- உறுப்பறுத் தன்ன கொடையுவப்பான் தன்னின்
- வெறுப்பறுத்தான் விண்ணகத்தும் இல். 20
- இளமை கழியும் பிணிமூப்(பு) இயையும்
- வளமை வலிஇவை வாடும் - உளநாளால்
- பாடே புரியாது பால்போலும் சொல்லினாய்
- வீடே புரிதல் வீதி! 21
- வாள்அஞ்சான் வன்கண்மை அஞ்சான் வனப்பஞ்சான்
- ஆள்அஞ்சான் ஆம்பொருள் தானஞ்சான் - நாள்எஞ்சாக்
- காலன் வரஒழிதல் காணின்வீ டெய்திய
- பாவின்நூல் எய்தப் படும். 22
- குணநோக்கான் கூழ்நோக்கான் கோலமும் நோக்கான்
- மணநோக்கான் மங்கலமும் நோக்கான் - கணநோக்கான்
- கால்காப்பு வேண்டான் பெரியார்நூல் காலற்கு
- வாய்காப்புக் கோடல் வனப்பு. 23
- பிணிபுறப்பு மூப்போடு சாக்காடு துன்பம்
- தணிவில் நிரப்பிவை தாழா - அணியின்
- அரங்கின்மேல் ஆடுநர்போல் ஆகாமல் நன்றாம்
- நிரம்புமேல் வீட்டு நெறி. 24
- பாடகஞ் சாராமை பாத்திலார் தாம்விழையும்
- நாடகஞ் சாராமை நாடுங்கால் - நாடகம்
- சேர்ந்தால் பகைபழி தீச்சொல்லே சாக்காடே
- தீர்ந்தால்போல் தீரா வரும். 25
- மாண்டமைந்(து)ஆ ராய்ந்த மதிவனப்பே வன்கண்மை
- ஆண்டமைந்த கல்வியே சொல்லாற்றல் - பூண்டமைந்த
- காலம் அறிதல் கருதுங்கால் தூதுவர்க்கு
- ஞாலம் அறிந்த புகழ். 26
- அஃகுநீ செய்யல் எனஅறிந்(து) ஆராய்ந்தும்
- வெஃகல் வெகுடலே தீக்காட்சி - வெஃகுமான்
- கள்ளத்த அல்ல கருதின் இவைமூன்றும்
- உள்ளத்த ஆக உரை. 27
- மையேர் தடங்கண் மயிலன்னாய் சாயலே
- மெய்யே உணர்ந்தார் மிகஉரைப்பர் - பொய்யே
- குறளை கடுஞ்சொல் பயனிலசொல் நான்கும்
- மறலையின் வாயினவாம் மற்று. 28
- நிலையளவின் நின்ற நெடியவர்தாம் நேரா
- கொலைகளவு காமத்தீ வாழ்க்கை - அலையளவி
- மையெனநீள் கண்ணாய்! மறுதலைய இம்மூன்றும்
- மெய்யள வாக விதி. 29
- மாண்டவர் மாண்ட அறிவினால் மக்களைப்
- பூண்டவர்ப் போற்றிப் புரக்குங்கால் - பூண்ட
- ஓளரதனே கேத்திரசன் காணீனன் கூடன்
- கிரிதன்பென கற்பவன் பேர். 30
- மத்த மயிலன்ன சாயலாய் மன்னிய சீர்த்
- தத்தன் சகோடன் கருத்திரமன் புத்திரி
- புத்ரனப வித்தனோடு பொய்யில் உருகிருதன்
- இத்திறத்த எஞ்சினோர் பேர். 31
- உரையான் குலன்குடிமை ஊனம் பிறரை
- உரையான் பொருளொடுவாழ்(வு) ஆயு - உரையானாய்ப்
- பூவாதி வண்டுதேர்ந்து உண்குழலாய் ஈத்துண்பான்
- தேவாதி தேவனாய்த் தேறு. 32
- பொய்யுரையான் வையான் புறங்கூறான் யாவரையும்
- மெய்யுரையான் உள்ளனவும் விட்டுரையான் - எய்யுரையான்
- கூந்தல் மயிலன்னாய் ! குழீஇயவான் விண்ணோர்க்கு
- வேந்தனாம் இவ்வுலகம் விட்டு. 33
- சிதையுரையான் செற்றம் உரைய சீறில்லான்
- இயல்புரையான் ஈனம் உரையாள் - நசையவர்க்குக்
- கூடுவ(து) ஈவானைக் கொவ்வைபோல் செவ்வாயாய்
- நாடுவர் விண்ணோர் நயந்து. 34
- துறந்தார் துறவாதார் துப்பிலார் தோன்றார்
- இறந்தார்ஈ டற்றார் இளையர் - சிறந்தவர்க்கும்
- பண்ணாரும் சொல்லாய் பழியில்ஊண் பாற்படுத்தான்
- மண்ணாளும் மன்னாய் மற்று. 35
- காலில்லார் கண்ணில்லார் நாவில்லார் யாரையும்
- பாலில்லார் பற்றிய நூலில்லார் - சாலவும்
- ஆழப் படும்ஊண் அமைத்தார் இமையவரால்
- வீழப் படுவார் விரைந்து. 36
- அழப்போகான் அஞ்சான் அலறினால் கேளான்
- எழப்போகான் ஈடற்றார் என்றும் - தொழப்போகான்
- என்னேஇக் காலன்ஈ(டு) ஓரான் தவமுயலான்
- கொன்னே யிருத்தல் குறை. 37
- எழுத்தினால் நீங்கா(து)எண் ணால்ஒழியா(து) ஏத்தி
- வழுத்தினால் மாறாது மாண்ட - ஒழுக்கினால்
- நேராமை சால உணர்வார் பெருந்தவம்
- போகாமை சாலப் புலை. 38
- சாவ(து) எளி(து)அரிது சான்றாண்மை நல்லது
- மேவல் (எளிது)அரிது மெய்போற்றல் - ஆவதன்கண்
- சேறல் எளிது நிலையரிது தெள்ளியராய்
- வேறல் எளி(து)அரிது சொல். 39
- உலையாமை உற்றதற்(கு) ஓடி உயிரை
- அலையாமை ஐயப் படாமை - நிலையாமை
- தீர்க்கும்வாய் தேர்ந்து பசியுண்டு நீக்குவான்
- நோக்கும்வாய் விண்ணின் உயர்வு. 40
- குறுகான் சிறியாரைக் கொள்ளான் புலால்பொய்
- மறுகான் பிறர்பொருள் வெளவான் - இறுகானாய்
- ஈ(டு)அற் றவர்(கு)ஈவா னாயின் நெறிநூல்கள்
- பாடிறப்ப பன்னும் இடத்து. 41
- கொல்லான் உடன்படான் கொல்வார் இனஞ்சேரான்
- புல்லான் பிறர்பால் புலான்மயங்கல் - செல்லான்
- குடிப்படுத்துக் கூழ்ஈந்தான் கொல்யானை ஏறி
- அடிப்படுப்பான் மண்ஆண்(டு) அரசு. 42
- சூ(து)உவவான் பேரான் கலா(வு)உரையான் யார்திறத்தும்
- வா(து)உவவான் மாதரார் சொல்தேறான் - காதுதாழ்
- வான்மகர வார்குழையாய் மாதவர்க்கு ஊண்ஈந்தான்
- தான்மகர வாய்மாடத் தான். 43
- பொய்யான்பொய் மேவான் புலால்உண்ணான் யாவரையும்
- வையான் வழிசீத்து வால்அடிசில் - நையாதே
- ஈத்துண்பான் ஆகும் இருங்கடல்சூழ் மண்ணரசாய்ப்
- பாத்துண்பான் ஏத்துண்பான் பாடு. 44
- இழுக்கான் இயல்நெறி இன்னாத வெஃகான்
- வழுக்கான் மனைபொருள் வெளவான் - ஒழுக்கத்தால்
- செல்வான் செயிரில்ஊண் ஈவான் அரசாண்டு
- வெல்வான் விடுப்பான் விரைந்து. 45
- களியான்கள் ளுண்ணான் களிப்பாரைக் காணான்
- ஒளியான் விருந்துக்(கு) உலையான் - எளியாரை
- எள்ளான்நீத் துண்பானேல் ஏதமில் மண்ணாண்டு
- கொள்வான் குடிவாழ்வான் கூர்ந்து. 46
- பெரியார்சொல் பேணிப் பிறழாது நின்று
- பரியா அடியார்ப் பறியான் - கரியார்சொல்
- தேறான் இயையான் தெளிந்தடிசில் ஈத்துண்பான்
- மாறான்மண் ஆளுமாம் மற்று. 47
- வேற்றரவம் சேரான் விருந்தொழியான் தன்இல்லுள்
- சோற்றரவம் சொல்லியுண் பானாயின் - மாற்றரவம்
- கேளான் கிளைஓம்பின் கேடில் அரசனாய்
- வாளான்மண் ணாண்டு வரும். 48
- யானை குதிரைபொன் கன்னியே ஆணிரையோ(டு)
- ஏனை ஒழிந்த இவையெல்லாம் - ஆன்நெய்யால்
- எண்ணனாய் மாதவர்க்(கு) ஊண்ஈந்தான் வைசிர
- வண்ணனாய் வாழ்வான் வகுத்து. 49
- எள்ளே பருத்தியே எண்ணெய் உடுத்தாடை
- வள்ளே துணியே இவற்றோடு - கொள்ளென
- அன்புற்(று) அசனம் கொடுத்தான் துணையினோ(டு)
- இன்புற்(று) வாழ்வான் இயைந்து. 50
- உண்ணீர் வளம்குளம் கூவல் வழிப்புரை
- தண்ணீரை அம்பலந்தான் பாற்படுத்தான் -பண்ணீர
- பாடலோ(டு) ஆடல் பயின்றுயிர் செல்வானாய்க்
- கூடலொ(டு) ஊடலுளான் கூர்ந்து. 51
- இல்லிழந்தார் கண்ணிழந்தார் ஈண்டியசெல் வம்இழந்தார்
- நெல்லிழந்தார் ஆணிரை தான்இழந்தார்க்(கு) -எல்உழந்து
- பண்ணியூண் ஈந்தவர் பல்யானை மன்னராய்
- எண்ணிஊண் ஆர்வார் இயைந்து. 52
- கடம்பட்டார் காப்பில்லார் கைத்தில்லார் தங்கான்
- முடம்பட்டார் மூத்தார்மூப் பில்லார்க்(கு) - உடம்பட்(டு)
- உடையராய் இல்லுள்ஊண் ஈத்துண்பார் மண்மேல்
- படையராய் வாழ்வார் பயின்று. 53
- பார்ப்பார் பசித்தார் தவசிகள் பாலர்கள்
- கார்ப்பார் தமையாதும் காப்பிலார் - தூப்பால
- நிண்டாரால் எண்ணாது நீத்தவர் மண்ணாண்டு
- பண்டாரம் பற்றவாழ் வார். 54
- ஈன்றார்ஈன் கால்தளர்வார் சூலார் குழவிகள்
- மான்றார் வளியான் மயங்கினார்க்கு - ஆனார்என்(று)
- ஊண்ஈய்த்(து) உறுநோய் களைந்தார் பெருஞ்செல்வம்
- காண்ஈய்த்து வாழ்வார் கலந்து. 55
- தலையாளர் தாப்பாளர் தாழ்ந்தவர் பெண்டீர்
- உயைளர் ஊண்ஒன்றும் இல்லார் - கிளைஞராய்
- மாவலந்த நோக்கினாய் ஊண்ஈய்ந்தபர் மாக்கடால்சூழ்
- நாவலம்தீ(வு) ஆள்வாரே நன்கு. 56
- கருஞ்சிரங்கு வெண்தொழுநோய் கல்வளி காயும்
- பெருஞ்சிரங்கு பேர்வயிற்றுத் தீயார்க்(கு) - அருஞ்சிரமம்
- ஆற்றிஊண் ஈத்(து)அவை தீர்த்தார் அரசராய்ப்
- போற்றிஊண் உண்பார் புரந்து. 57
- காமாடார் காமியார் கல்லார் இனஞ்சேரார்
- ஆமாடார் ஆயந்தார் நெறிநின்று -தாமாடா(து)
- ஏற்றாரை இன்புற ஈய்ந்தார்முன் இம்மையான்
- மாற்றாரை மாற்றிவாழ் வார். 58
- வணங்கி வழியொழுகி மாண்டார்சொல் கொண்டு
- நுணங்கியநூல் நோக்கி நுழையா - இணங்கிய
- பால்நோக்கி வாழ்வான் பழிஇல்லா மன்னனாய்
- நூல்நோக்கி வாழ்வான் நுனித்து. 59
- பெருமை புகழ்அறம் பேணாமை சீற்றம்
- அருமைநூல் சால்பில்லார் சாரின் இருமைக்கும்
- பாவம் பழிபகை சாக்காடே கேடச்சம்
- சாபம்போல் சாருஞ் சலித்து. 60
- ஆர்வமே செற்றம் கதமே அறையுங்கால்
- ஒர்வமே செய்யும் உலோபமே - சீர்சாலா
- மானமே மேய உயிர்க்(கு)ஊனம் என்னுமே
- ஊனமே தீர்ந்தவர் ஒத்து. 61
- கூத்தும் விழவும் மணமும் கொலைக்களமும்
- ஆர்த்த முனையுள்ளம் வேறிடத்தும் - ஒத்தும்
- ஒழுக்கம் உடையவர் செல்லாரே செல்லின்
- இழுக்கம் இழவும் தரும். 62
- ஊணொடு கூறை எழுத்தாணி புத்தகம்
- பேணொடும் எண்ணும் எழுத்திலை மாணொடு
- கேட்டெழுதி ஓதிவாழ் வார்க்(கு)ஈய்ந்தார் இம்மையான்
- வேட்டெழுத வாழ்வார் விரிந்து. 63
- உயர்ந்தான் தலைவனென்(று) ஒப்புடைத்தான் நோக்கி
- உயர்ந்தான்நூல் ஓதி ஒடுங்கி - உயர்ந்தான்
- அருந்தவம் ஆற்றச் செயின்வீடாம் என்றார்
- பெருந்தவம் செய்தார் பெரிது. 64
- காலனார் ஈடறுத்தால் காண்குறின் முற்றுணர்ந்த
- பாலனார் நூலமர்ந்து பாராது - வாலிதா
- ஊறுபா(டு) இல்லா உயர்தவம் தான்புரியின்
- ஏறுமோ மேலுலகம் ஓர்ந்து. 65
- பொய்தீர் புலவர் பொருள்புரிந்து ஆராய்ந்த
- மைதீர் உயர்கதியின் மாண்புரைப்பின் - மைதீர்
- சுடரின்று சொல்லின்று மாறின்று சோர்வின்(று)
- இடரின்(று) இனிதுயிலும் இன்று. 66
- கூரம்பு வெம்மணல் ஈர்மணி தூங்கலும்
- ஈரும் புகையிரு ளோ(டு)இருள்நூல் - ஆராய்ந்(து)
- அழிகதி இம்முறையான் ஆன்றார் அறைந்தார்
- இழிகதி இம்முறையான் ஏழு. 67
- சாதல் பொருள்கொடுத்தல் இன்சொல் புணர்வுலத்தல்
- நோதல் பிரிவில் கவறலே - ஓதலின்
- அன்புடையார்க்(கு) உள்ளன ஆறு குணமாக
- மென்புடையார் வைத்தார் விரித்து. 68
- எடுத்தல் முடக்கல் நிமிர்த்தல் நிலையே
- படுத்தலோ(டு) ஆடல் பகரின் - அடுத்துயிர்
- ஆறு தொழிலென்(று) அறைந்தார் உயர்ந்தவர்
- வேறு தொழிலாய் விரித்து. 69
- ஐயமே பிச்சை அருந்தவர்க்(கு) ஊண்ஆடை
- ஐயமே இன்றி அறிந்(து) ஈந்தான் - வையமும்
- வானும் வரிசையால் தானாளும் நாளுமே
- ஈனமே இன்றி இனிது. 70
- நடப்பார்க்(கு) ஊண் நல்ல பொறைதாங்கி னார்க்(கு)ஊண்
- கிடப்பார்க்(கு)ஊண் கேளிர்க்(கு)ஊண் கேடின்று உடல்சார்ந்த
- வானகத்தார்க்(கு) ஊணே மறுதலையார்க்கு ஊண்அமைத்தான்
- தானகத்தே வாழ்வான் தக. 71
- உணராமை யால்குற்றம் ஒத்தான் வினையாம்
- உணரான் வினைப்பிறப்புச் செய்யும் - உணராத
- தொண்டுஇருந் துன்பம் தொடரும் பிறப்பினால்
- மண்டிலமும் ஆகும் மதி. 72
- மனைவாழ்க்கை மாதவம் என்றிரண்டும் மாண்ட
- வினைவாழ்க்கை யாக விழைப - மனைவாழ்க்கை
- பற்றுதல் இன்றி விடுதல்முன் சொல்லுமேல்
- பற்றுதல் பாத்தில் தவம். 73
- இடைவனப்பும், தோள்வனப்பும், ஈடில் வனப்பும்
- நடைவனப்பும் நாணின் வனப்பும் - புடைசால்
- கழுத்தின் வனப்பும் வனப்பல்ல எண்ணோ(டு)
- எழுத்தின் வனப்பே வனப்பு. 74
- அறுவர்தம் நூலும் அறிந்துணர்வு பற்றி
- மறுவரவு மாறான நீக்கி - மறுவரவின்
- மாசா ரியனா மறுதலைச்சொல் மாற்றுதலே
- ஆசா ரியன(து) அமைவு. 75
- ஒல்லுவ நல்ல உருவவேற் கண்ணினாய்
- வல்லுவ நாடி வகையினால் - சொல்லின்
- கொடையினார் போகம் சுவர்க்கம் தவத்தால்
- அடையாத் தவத்தினால் வீடு. 76
- நாற்கதியும் துன்ப நவைதீர்த்தல் வேண்டுவான்
- பாற்கதியின் பாற்பட ஆராய்ந்து நூற்கதியின்
- எல்லை உயர்த்தார் தவமுயலின் மூன்(று) ஐந்(து) ஏழ்
- வல்லைளீ(டு) ஆகும் வகு. 77
- தாயிழந்த பிள்ளை தலையிழந்த பெண்டாட்டி
- வாயிழந்த வாழ்வினார் வாணிகம் - போயிழந்தார்
- கைத்தூண் பொருளிழந்தார் கண்ணிலவர்க்(கு) ஈந்தார்
- வைத்து வழங்கிவாழ் வார். 78
- சாக்காடு கேடு பகைதுன்பம் இன்பமே
- நாக்காடு நாட்டறை போக்குமென - நாக்காட்ட
- நட்டார்க்(கு) இயையின் தமக்கியைந்த கூ(று) உடம்
- பட்டார்வாய்ப் பட்டது பண்பு. 79
- புலையாளர் புண்பட்டார் கண்கெட்டார் போக்கில்
- நிலையாளர் நீர்மை இழந்தார் - தலையாளர்க்கு
- ஊண்கொடுத்(து) ஊற்றாய் உதவினார் மன்னராய்க்
- காண்கொடுத்து வாழ்வார் கலந்து. 80
ஏலாதி முற்றிற்று