கொங்கண நாயனார்

கொங்கண நாயனார் பாடல்கள்

வாலைக் கும்மி

  • பக்கம் 238 - 251

1 காப்பு

தொகு
கல்விநிறை வாலைப்பெண் காதலியென் றோதுகின்ற
செல்வியின் மேற் கும்மிதனைச் செப்புதற்கே - நல்லிசைய
நாதனின்சொல் வேதனஞ்சு போதன்மிஞ்சி மானகஞ்ச
பாதம்வஞ்ச நெஞ்சில்வைப் போம்

2 கும்மி

தொகு

சத்தி சடாதரி வாலைப்பெண் ணாமந்ந

உத்தமி மேற் கும்மிப் பாட்டுரைக்க

வித்தைக் குதவிய வொற்றைக்கொம் பாம் வாலை

சித்தி விநாயகன் காப்பாமே

3 சரஸ்வதி துதி

தொகு

சித்தர்கள் போற்றிய வாலைப் பெண் ணாமந்த

சத்தியின் மேற்கும்மிப் பாட்டுரைக்கத்

தத்தமி தோமென ஆடுஞ் சரஸ்வதி

பத்தினி பொற்பதங் காப்பாயே

4 சிவபெருமான் துதி

தொகு

எங்கும் நிறைந்தவள் வாலைப்பெண் ணாம்மாலின்

தங்கையின் மேற்கும்மி பாடுதற்குக்

கங்கை யணிசிவ சம்புவாஞ் சற்குரு

பங்கயப் பொற்பாதங் காப்பாமே

5 சுப்பிரமணியர் துதி

தொகு

ஞானப்பெண் ணாமருள் சோதிப்பெண் ணாமாதி

வாலைப்பெண் மேற்கும்மி பாடுதற்கு

மானை பெண்ணாக்கிய வள்ளிக் கிசைந்திடும்

மால்முரு கேசனுங் காப்பாமே

6 விஷ்னு துதி

தொகு

ஆண்டிப்பெண் ணாம்ராச பாண்டிப்பெண் ணாம் வாலை

அம்பிகை மேற்கும்மி பாடுதற்குக்

காண்டீப னால் பணி பூண்டவன் வைகுந்தம்

ஆண்டவன் பொற்பதங் காப்பாமே

7 நந்தீசர் துதி

தொகு

அந்தரி சுந்தரி வாலைப் பெண் ணாமந்த

அம்பிகை மேற்கும்மி பாடுதற்குச்

சிந்தையில் முந்திநல் விந்தையாய் வந்திடும்

நந்தீசர் பொற்பதங் காப்பாமே

8 நூல்

தொகு

தில்லையில் முல்லையி லெல்லையு ளாடிய

வல்லவள் வாலைப் பெண்மீ தினிலே

சல்லாபக் கும்மித் தமிழ்பா டவரும்

தொல்லை வினை போக்கும் வாலைப் பெண்ணே

மாதா பிதாகூட இல்லாம லே வெளி

மண்ணும் விண்ணுமுண்டு பண்ணவென்று

பேதைப்பெண் ணாமுதல் வாலைப் பெண் ணாளென்று

புகுந்தா ளிந்தப் புவியடக்கம்

வேதமும் பூதமுண் டானது வும்வழி

விஞ்ஞான சாத்திர மான துவும்

நாதமுங் கீதமுண் டானது வும்வழி

நான் சொல்லக் கேளடி வாலைப்பெண்ணே

முந்தச் செகங்களுண் டானது வும்முதல்

தெய்வமுந் தேவருண் டானதுவும்

விந்தையாய் வாலையுண் டானது வும் ஞான

விளக்கம் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

அரிக்கு முந்தின தவ்வெழுத்தாம் பின்னும்

அரிக்குள் நின்றதும் அஞ்செழுத்தாம்

தரிக்கும் முந்தின தஞ்செழுத்தாம் வாசி

பரிக்குள் நின்றது மஞ்செழுத்தாம்

ஆதியிலைந்தெழுத் தாயினாள் வாலைப்பெண்

ஐந்தெழுத்து மென்று பேரானாள்

நாதியி னூமை யெழுத்திவள் தானல்ல

ஞான வகையிவள் தானானாள்

ஊமையெழுத்தே யுடலாச்சு மற்றும்

ஓமென் றெழுத்தே யுயிராச்சு

ஆமிந் தெழுத்தை யறிந்து கொண்டு விளை

யாடிக் கும்மி யடியுங்கடி

செகம் படைத்ததும் அஞ்செழுத்தாம் பின்னும்

சீவன் படைத்ததும் அஞ்செழுத்தாம்

உக முடிந்தது மஞ்செழுத்தாம் பின்னும்

உற்பன மானது மஞ்செழுத்தாம்

சாத்திரம் பார்த்தாலு தானுமென்ன வேதந்

தானுமே பார்த்திருந் தாலுமென்ன

சூத்திரம் பார்த்தல்லோ ஆளவேணு மஞ்சு

சொல்லை யறிந்தல்லோ காண வேணும்

காணாது கிட்டாதே எட்டாதே அஞ்சில்

காரிய மில்லையென்றே நினைத்தால்

காணாதுங் காணலா மஞ்செழுத் தாலதில்

காரியமுண்டு தியானஞ் செய்தால்

ஆயனு மைந்தா யெழுத்துக்குள் ளேயறி

வாயனு மைந்தா மெழுத்துக்குள்ளே

வாயனு மைந்தா மெழுத்துக்குள் ளேயிந்த

வாலையு மைந்தா மெழுத்துக்குள்ளே

அஞ்செழுத்தான தும் எட்டெழுத் தாம்பின்னும்

ஐம்பத்தோர் அட்சரந் தானாச்சு

நெஞ்செழுத் தாலே நினையா மலந்த

நிசந்தெ ரியுமோ வாலைப்பெண்ணே

ஏய்க்கு தேய்க்கு தஞ்செழுத் துவதை

எட்டிப் பிடித்துக் கொளிரண்டெழுத்தை

நோக்கிக்கொள் வாசியை மேலாக வாசி

நிலையைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

சிதம்பர சக்கரந் தான்றி வாரிந்தச்

சீமையிலுள்ள பெரியோர்கள்

சிதம்பர சக்கரமென்றால் அதற்குள்ளே

தெய்வத்தை யல்லோ அறியவேணும்

மனமு மதியு மில்லாவி டில்வழி

மாறுதல் சொல்லியே யென்ன செய்வாள்

மனமு றுதியும் வைக்கவே ணும் பின்னும்

வாலை கிருபையுண் டாகவேணும்

இனிவெ ளியினிற் சொல்லா தேயெழில்

தீமட்டு திந்த வரி விழிக்கே

கனிமொ ழிச்சியீர் வாருங்கடி கொஞ்சங்

கருவைச் சொல்லுவேன் கேளுங்கடி

ஊத்தைச் சடலமென் றெண்ணா தேயிதை

உப்பிட்ட பாண்டமென் றெண்ணாதே

பார்த்த பேருக்கே ஊத்தையில் லையிதைப்

பார்த்துக்கொள் உன்ற னுடலுக்குள்ளே

உச்சிக்கு நேராயுண் ணாவுக்கு மேல் நிதம்

வைத்த விளக்கும் எரியுதடி

அச்சுள்ள விளக்கு வாலைய டிஅவி

யாம லெரியுது வாலைப்பெண்ணே

எரியுதே அறு வீட்டினி லேயதில்

எண்ணெயில் லையமிழ் தண்ணீரில்லை

தெரியுது போக வழியுமில் லைபாதை

சிக்குது சிக்குது வாலைப்பெண்ணே

சிலம்பொ லியென்னக் கேட்கும டிகெத்த

சிக்குள்ள பாதை துடுக்கமடி

வலம்புரி யச் சங்கமூது மடிமேலே

வாசியைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

வாசிப் பழக்கம் அறியவேணும் மற்றும்

மண்டல வீடுகள் கட்டவேணும்

நாசி வழிக் கொண்டு யோகமும் வாசியும்

நாட்டத்தைப் பாரடி வாலைப் பெண்ணே

முச்சுடரான விளக்கினுள்ளே மூல

மண்டல வாசி வழக்கத்திலே

எச்சுடராகி யந்தச் சுடர்வாலை

இவள் விட வேறில்லை வாலைப்பெண்ணே

சூடாமல் வாலையிருக்கிறதும் பரி

சித்த சிவனுக்குள் ளானதனால்

ஈடாமல் வாசிப் பழக்கத்தைப் பாருநாம்

மேல்வீடு காணலாம் வாலைப்பெண்ணே

மேல்வீடு கண்டவன் பாணியடி விண்ணில்

விளக்கில் நின்றவன் வாணியடி

தாய்வீடு கண்டவன் ஞானியடி பரி

தாண்டிக் கொண்டான் பட்டாணியடி

அத்தியி லேகரம் பத்தியிலே மனம்

புத்தியிலே நடு மத்தியிலே

நெற்றி சதாசிவம் என்று சொன்னேன் உன்றன்

நிலைமையைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

அழுத்திலே சொல்லஞ் செழுத்திலே நானும்

வழுத்தி னேன் ஞானப் பழத்திலே

கழுத்திலே மயேஸ்வரனும் உண்டுகண்

கண்டு பாரடி வாலைப்பெண்ணே

aஞ்சிலே பிஞ்சிலே வஞ்சியரே நிதம்

கொஞ்சி விளையாடும் வஞ்சியரே

நெஞ்சிலே ருத்திரன் சூழிருப் பானவன்

நேருடனா மடி வாலைப்பெண்ணே

தொந்தியிலே நடுப் பந்தியிலே திடச்

சிந்தையிலே முந்தி யுன்றனுடன்

உந்தியில் விண்ணுவுந் தாமிருப் பாரிதை

உண்மையாய்ப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

ஆலத்திலே இந்த ஞாலத்திலே வருங்

காலத்திலே அனு கூலத்திலே

மூலத்திலே ப்ரமன் தானிருந்து வாசி

முடுக்கிறான் பிண்டம் பிடிக்கிறானே

தேருமுண்டு அஞ்நூறாம் ஆணியுண்டே அதில்

தேவரும் உண்டு சங்கீதம் உண்டே

ஆருண்டு பாரடி வாலைத் தெய்வம் அதில்

அடக்கந் தானடி வாலைப்பெண்ணே

ஒன்பது வாயில் கொள் கோட்டையுண்டே அதில்

உள்ளே நிலைக்காரர் அஞ்சு பேராம்

அன்புடனே பரிகாரர்கள் ஆறுபேர்

அடக்கந் தானடி வாலைப்பெண்ணே

இந்த விதத்திலே தேகத்திலே தெய்வம்

இருக்கையில் புத்திக்கு அறிக்கையினால்

சந்தோட வாலையைப் பாராமல் மனிதர்

சாகிற தேதடி வாலைப்பெண்ணே

நகார திட்டிப்பே ஆனதனால் வீடு

வான வகார நயமாச்சு

உகார மூச்சி சிரசாச்சே இதை

உற்றுப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

வகார மானதே ஓசையாச்சே அந்த

மகார மானது கர்ப்பமாச்சே

சிகார மானது மாய்கையாச்சே இதைத்

தெளிந்து பாரடி வாலைப்பெண்ணே

ஓமென்ற அட்சரந் தானுமுண்டு அதற்குள்

ஊமை யெழுத்தும் இருக்குதடி

நாமிந்தெழுத்தை யறிந்து கொண்டே நாம் வினை

நாடிப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே

கட்டாத காளையைக் கட்டவேணும் ஆசை

வெட்ட வேணும்வாசி யொட்டவேணும்

எட்டாத கொம்பை வளைக்க வேணுங்காயம்

என்றைக்கு இருக்குமோ வாலைப்பெண்ணே

இருந்த மார்க்கமாய்த் தானிருந்து வாசி

ஏற்காமலே தான் அடக்கவேணும்

திரிந்தே ஓடி யலைந்து வெந்து தேகம்

இறந்து போச்சுதே வாலைப்பெண்ணே

பூத்த மலராலே பிஞ்சுமுண்டே அதில்

பூவில்லாப் பிஞ்சும் அனேகமுண்டு

மூத்த மகனாலே வாழ்வுமுண்டு மற்ற

மூன்று பேராலே அழிவுமுண்டு

கற்புள்ள மாதர் குலம் வாழ்க நின்ற

கற்பை யளித்தவரே வாழ்க

சிற்பரனைப் போற்றிக் கும்மியடி

தற்பரனைப் போற்றிக் கும்மியடி

அஞ்சி னில்ரெண்டழிந்ததில்லை யஞ்

சாறிலே யும்நாலொழிந்த தில்லை

பிஞ்சிலே பூவிலே துஞ்சுவதாம் அது

பேணிப் போடலாம் வாலைப்பெண்ணே

கையில்லாக் குட்டையன் கட்டிக்கிட்டான் இரு

காலில்லா நெட்டையன் முட்டிக் கிட்டான்

ஈயில்லாத் தேனெடுத்து உண்டுவிட்டான் அது

இனிக்கு தில்லையே வாலைப்பெண்ணே

மேலூரு கோட்டைக்கே ஆதரவாய் நன்றாய்

விளங்கு கன்னனூர்ப் பாதையிலே

காலூரு வம்பலம் விட்டதனாலது

கடு நடையடி வாலைப்பெண்ணே

தொண்டையுள் முக்கோணக் கோட்டையி லேயிதில்

தொத்திக் கொடிமரம் நாட்டையிலே

சண்டை செய்து வந்தே ஓடிப் போனாள் கோட்டை

வெந்து தணாலாச்சு வாலைப்பெண்ணே

ஆசை வலைக்குள் அகப்பட்டதும் வீடு

அப்போதே வெந்தே அழிந்திட்டதும்

பாச வலைவந்து மூடியதும் வாலை

பாதத்தைப் போற்றடி வாலைப்பெண்ணே

அன்னம் இருக்குது மண்டபத்தில் விளை

யாடித் திரிந்ததே ஆண்புலியும்

இன்னம் இருக்குமே யஞ்சு கிளியவை

எட்டிப் பிடிக்குமே மூன்று கிளி

தோப்பிலே மாங்குயில் கூப்பிடுதே புது

மாப்பிள்ளை தான் வந்து சாப்பிடவும்

ஏய்க்கும் இப்படி யஞ்சாறு ஆந்தை

இருந்து விழிப்பது பாருங்கடி

மீனிமிருக்குது தூரணியில் இதை

மேய்ந்து திரியுங் கலசாவல்

தேனுமிருக்குது போரையிலே யுண்ணத்

தெவிட்டு த்தில்லையே வாலைப்பெண்ணே

காகமிருக்குத் கொம்பிலே தான் கத

சாவல் இருக்குது தெம்பிலேதான்

பார்க்க வெகுதூரம் இல்லை யிதுஞானம்

பார்த்ததால் தெரியுமே வாலைப்பெண்ணே

கும்பிக் குளத்திலே யம்பலமாம் அந்தக்

குளக் கருவூரில் சேறு மெத்த

தெம்பிலிடைக் காட்டுப் பாதைகளாம் வந்து

சேர்ந்து ஆராய்ந்து பார் வாலைப்பெண்ணே

பண்டுமே ஆழக் கிணற்றுக்குள்ளே ரண்டு

கெண்டை யிருந்து பகட்டுதடி

கண்டிருந்தும் அந்தக் காக்கையுமேயஞ்சி

கழுகு கொன்றது பாருங்கடி

ஆற்றிலே \ஞ்சு முதலையடி யரும்

புற்றிலே ரண்டு கரடியடி

கூற்றனு மூன்று குருடான டி பாசங்

கொண்டு பிடிக்கிறான் வாலைப்பெண்ணே

முட்டை யிடுகுது ஒருபறவை முட்டை

மோசம் பண்ணுது ஒருபறவை

வட்டமிட்டாரூர் கண்ணியில் ரெண்டு

மானுந் தவிக்குது வாலைப்பெண்ணே

அட்டமாவின் வட்டம் பொட்டலி லேரண்டு

அம்புலி நிற்குது தேர்மேலே

திட்டமாய் வந்து அடிக்குதில்லை தேகம்

செந்தணல் ஆனதே வாலைப்பெண்ணே

முக்கோண வட்டக் கிணற்றுக்குள்ளே மூல

மண்டல வாசிப் பழக்கத்திலே

அக்கோண வட்டச் சக்கரத் தில்வாலை

அமர்ந்து இருக்கிறாள் வாலைப்பெண்ணே

இரண்டு காலாலொரு கோபுரமாம் நெடு

நாளா யிருந்தே அமிழ்ந்து போகும்

கண்டபோது கோபுரமிருக்கும் வாலை

காணவும் எட்டாள் நிலைக்க வொட்டாள்

அஞ்சு பூஊதத்தை யுண்டு பண்ணிக் கூட்டி

ஆரா தாரத்தை யுண்டு பண்ணிக்

கொஞ்சு பெண்ணாசை யுண்டு பண்ணி வாலை

கூட்டுகிறாள் காலனை மாட்டுகிறாள்

காலனைக் காலால் உதைத்தவளாம் வாலை

ஆலகால விடம் உண்டவளாம்

மாளாச் செகத்தைப் படைத்தவளாம் இந்த

மானுடன் கோட்டை இடித்தவளாம்

மாதாவாய் வந்தே அமுதம் தந்தாள் மனை

யாட்டியாய் வந்து சுகம் கொடுத்தாள்

ஆதரவாகிய தங்கையானாள் நமக்கு

ஆசைக் கொழுந்தியு மாமியானாள்

சிரித்து மெல்லப் புரம் எரித்தாள் வாலை

செங்காட்டுச் செட்டியைத் தானுரைத்தாள்

ஒருத்தியாகவே சூரர் தமை வென்றாள்

ஒற்றையாய்க் கஞ்சனைக் கொன்று விட்டாள்

இப்படியல்லோ இவள் தொழிலாம் இந்த

ஈனா மலடி கொடுஞ் சூலி

மைப்படுங் கண்ணியர் கேளுங்கடி அந்த

வயசு வாலை திரிசூலி

கத்தி பெரியதோ யுறை பெரிதோ இவள்

கண்ணு பெரிதோ முகம் பெரிதோ

சத்தி பெரிதோ சிவம் பெரிதோ நீதான்

சற்றே சொல்லடி வாலைப்பெண்ணே

அன்னப் பெரிதல்லால் தண்ணீர் பெரிதல்ல

அப்படி வாலை பெரிதானால்

பொன்னு பெரிதல்லால் வெள்ளி பெரிதல்ல

பொய்யாது சொல்கிறேன் கேளுங்கடி

மாமிசமானால் எலும்புமுண்டு சதை

வாங்கி ஓடு கழன்றுவிடும்

ஆமிசம் இப்படிச் சத்தியென்றே விளை

யாடிக் கும்மி அடியுங்கடி

பண்டு முளைப்பது அரிசியே யானாலும்

விண்டுமி போனால் விளையாதென்று

கண்டு கொண்டு முன்னே அவ்வை சொன்னாளது

உண்டோ இல்லையோ வாலைப்பெண்ணே

மண்ணு மில்லாமலே விண்ணுமில்லை கொஞ்சம்

வாசமில்லாமலே பூவுமில்லை

பெண்ணுல்லாமலே யானும் இல்லையிது

பேணிப் பாரடி வாலைப் பெண்ணே

நந்த வனத்திலே சோதியுண்டு நிலம்

ந்ததிய பேருக்கு நெல்லுமுண்டு

விந்தையாய் வாலையைப் பூசிக்க முன்னாளில்

விட்ட குறைவேணும் வாலைப் பெண்ணே

வாலையைப் பூசிக்கச் சித்தரானார் வாலைக்

கொத்தாசை யாய்ச்சிவ கர்த்தரானார்

வேலையைப் பார்த்தல்லோ கூலிவைத்தார் இந்த

விதந் தெரியுமோ வாலைப் பெண்ணே

வாலைக்கு மேலான தெய்வமில்லை மானங்

காப்பது சேலைக்கு மேலுமில்லை

பாலுக்கு மேலான பாக்கியமில்லை வாலைக்

கும்மிக்கு மேலான பாடலில்லை

நாட்டத்தைக் கண்டால் அறியலாகும் அந்த

நாலாறு வாசல் கடக்கலாகும்

பூட்டைக் கதவைத் திறக்கலாகும் இது

பொய்யல்ல மெய்யடி வாலைப் பெண்ணே

ஆணும் பெண்ணும் கூடியானதனாற் பிள்ளை

ஆச்சுதென்றே நீரும் பேசுகின்றீர்

ஆணும் பெண்ணுங் கூடி யானதல்லோ பேதம்

அற்றொரு வித்தாச்சு வாலைப் பெண்ணே

இன்றைக் கிருப்பதும் பொய்யல்ல வேவீடே

என் வாழ்க்கை யென்பதும் பொய்யல்லவே

அன்றைக் கெழுத்தின் படிமுடியும் வாலை

ஆத்தாளைப் போற்றடி வாலைப் பெண்ணே

வீணாசை கொண்டு திரியாதே இது

மெய்யல்ல பொய்வாழ்வு பொய்க்கூடு

காணாத வாலையைக் கண்டுகொண்டாற் காட்சி

காணலாம் ஆகாயம் ஆளலாமே

பெண்டாட்டி யாவதும் பொய்யல்லவோ பெற்ற

பிள்ளைகள் ஆவதும் பொய்யல்லவோ

கொண்டாட்டமான தகப்பன் பொய்யே முலை

கொடுத்த தாயும் நிசமா மோ

தாயும் பெண்டாட்டியந் தான்சரி யேதன்யம்

தாமே யிருவருந்தாங் கொடுத்தார்

காயும் பழமுஞ் சரியாமோ உன்றன்

கருத்தைப் பார்த்துக்கொள் வாலைப் பெண்ணே

பெண்டாட்டி மந்தைமட் டும் வருவாள் பெற்ற

பிள்ளை மசானக் கரையின் மட்டும்

தெண்டாட்டுத் தர்மம் நடுவினிலே வந்து

சேர்ந்து பரகதி தான் கொடுக்கும்

பாக்கியமும் மகள் போக்கியமும் ராச

போக்கியமும் வந்த தானாக்கால்

சீக்கிரந் தருமம் செய்ய வேண்டுங் கொஞ்சத்

திருப்ப ணிகள் முடிக்கவேண்டும்

திருப்பணி களை முடித்தோ ருஞ்செத்துஞ்

சாகாத பேரில் ஒருவரென்றும்

அருட் பொலிந்திடும் வேதத்தி லேயவை

அறிந்து சொன்னாளே வாலைப் பெண்ணே

மெத்தை தனிலே படுத்திருந் துநாமும்

மெல்லிய ரோடு சிரிக்கும்போது

யுத்தகா லன் வந்து தான் பிடித் தால்நாமும்

செத்த சவமடி வாலைப் பெண்ணே

ஏழை பனாதிகள் இல்லையென் றாலவர்க்

கிருந்தா வன்னங் கொடுக்க வேண்டும்

நாளையென் றுசொல்ல லாகாதே யென்று

நான் மறை வேதம் முழங்குதடி

பஞ்சை பனாதியடியாதே யந்தப்

பாவந் தொலைய முடியாதே

தஞ்சமென் றோரைக் கெடுக்காதே யார்க்கும்

வஞ்சனை செய்ய நினையாதே

கண்டதுங் கேட்டதுஞ் சொல்லாதே கண்ணில்

காணாத வுத்தரம் விள்ளாதே

பெண்டாட்டிக் குற்றது சொல்லாதே பெற்ற

பிள்ளைக் கிளப்பங் கொடுக்காதே

சிவன்ற னடியாரை வேதியரைச் சில

சீர்புல ஞானப் பெரியோரை

மவுன மாகவும் வையாதேயவர்

மனத்தை நோகவும் செய்யாதே

வழக்க ழிவுகள் சொல்லாதே கற்பு

மங்கையர் மேல்மனம் வையாதே

பழக்க வாசியைப் பார்த்துக் கொண்டு வாலை

பாதத்தைப் போற்றடி வாலைப் பெண்ணே

கூடிய பொய்களைச் சொல்லாதே பொல்லாக்

கொலைக் களவுகள் செய்யாதே

ஆடிய பாம்பை யடியாதே இது

அறிவு தானடி வாலைப் பெண்ணே

காரியனாகினும் வீரியம் பேசவும்

காணா தென் றவ்வை சொன்னாளே

பாரினில் வம்புகள் செய்யா தேபுளிப்

பழம்போ லுதிர்ந்து விழுந்தானே

காசார் கள்பகை செய்யாதே நடுக்

காட்டுப் புலிமுன்னே நில்லாதே

தேசாந்திரங்களுஞ் செல்லாதே மாய்கைத்

தேவடி யாள்தனம் பண்ணாதே

தன் வீடிருக்க அசல்வீடு போகாதே

தாயார் தகப்பனை வையாதே

உன் வீட்டுக் குள்ளேயே யூகமிருக்கையில்

ஓடித் திரிகிறாய் வாலைப் பெண்ணே

சாதி பேதங்கள் சொல்லுகிறீர் தெய்வம்

தானென் றொருவுடல் பேதமுண்டோ

ஓதிய பாலதி லொன்றாகி யதிலே

உற்பத்தி நெய்தயிர் மோராச்சு

பாலோடு மூண்டிடு பூனையு முண்டது

மேலாக காணவுங் காண்பதில்லை

மேலந்த வாசையைத் தள்ளிவிட் டுள்ளத்தில்

வேண்டிப் பூசையைச் செய்திடுங்கள்

கோழிக் கறு காலுண் டென்றுசொன் னேன் கிழக்

கூனிக்கு மூன்றுகால் என்று சொன்னேன்

கூனிக்கிரண்டு எழுத்தென்று சொன்னேன் முழுப்

பானைக்கு வாயில்லை யென்று சொன்னேன்

ஆட்டுக் கிரண்டுகா லென்று சொன்னேனம்

மானைக்குப் பானைக்கு நிற்குமேல் சூல்

மாட்டுக்குக் காலில்லை யென்று சொன்னேன் கதை

வகையைச் சொல்லடி வாலைப்பெண்ணே

கோயிலு மாடும் பறித்தவ னுங்கன்றிக்

கூற்று மேகற் றிருந்தவனும்

வாயில்லாக் குதிரை கண்டவனு மாட்டு

வகை தெரியுமோ வாலைப் பெண்ணே

இத்தனை சாத்திரந் தாம்படித் தோர்செத்தார்

என்றா லுகத்தோர் தாம்சிரிப்பார்

செத்துப் போய்க் கூடக் கலக்கவேண் டுமவன்

தேவர்களுடனே சேர வேண்டும்

உற்றது சொன்னக்கா லற்றது பொருந்தும்

உண்டோ உலகத்தி லவ்வை சொன்னாள்

அற்றது பொருந்தும் உற்றது சொன்னவன்

அவனே குருவடி வாலைப் பெண்ணே

பூரண நிற்கும் நிலையறி யான் வெகு

பொய் சொல்வான் கோடி மந்திரஞ் சொல்வான்

காரண குரு அவனுமல்ல இவன்

காரிய குருபொருள் பறிப்பான்

எல்லா மறிந்தவ ரென்று சொல்லி யிந்தப்

பூமியிலே முழு ஞானியென்றே

உல்லாச மாக வயிறு பிழைக்கவே

ஓடித் திரிகிறார் வாலைப் பெண்ணே

ஆதிவா லைபெரி தானாலும்மவள்

அக்காள் பெரிதோ சிவன் பெரிதோ

நாதிவா லைபெரி தானா லும் அவள்

நாயக னல்ல சிவம்பெரிது

ஆயுசு கொடுப்பாள் நீரிழிவு முதல்

அண்டாது மற்ற வியாதியெல்லாம்

பேயும் பறந்திடும் பில்லி வினாடியில்

பத்தினி வாலைப்பெண் பேரைச் சொன்னால்

நித்திரை தன்னிலும் வீற்றிருப் பாளெந்த

நேரத்தி லும்வாலை முன்னிருப்பாள்

சத்துரு வந்தாலும் தள்ளிவைப் பாள்வாலை

உற்றகா லனையுந் தானுதைப்பாள்

பல்லாயிர ங்கொடி யண்டமு தல்பதி

னான்கு புவனமும் மூர்த்திமுதல்

எல்லாந் தானாய்ப் படைத்தவ ளாம்வாலை

எள்ளுக்குள் எண்ணெய்போல நின்றவளாம்

தேசம் புகழ்ந்திடும் வாலைக் கும்மித் தமிழ்

செய்ய எனக்குப தேசஞ் செய்தாள்

நேசவான் வீரப் பெருமாள் குருசாமி

நீள் பதம் போற்றிக் கொண்டாடுங்கடி

ஆறு படைப்புகள் வீடு கடைசூத்ர

அஞ்செழுத்துக்கும் வகையறிந்து

கூறுமுயர்வல வேந்த்ரன் துரைவள்ளல்

கொற்றவன் வாழக் கொண்டாடுங்கடி

ஆடுங்கள் பெண்டுக ளெல்லோரும் அந்த

அன்பான கொங்கணர் சொன்ன தமிழ்

பாடுங்கள் சித்தர்கள் எல்லோரும் வாலை

பரத்தைப் போற்றிக் கொண்டாடுங்கடி

சித்தர்கள் வாழி சிவன்வா ழிமுனி

தேவர்கள் வாழி ரிடி வாழி

பத்தர்கள் வாழி பதம்வாழி குரு

பாரதி வாலைப் பெண் வாழியவே

முற்றும்

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=கொங்கண_நாயனார்&oldid=493278" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது