தகடூர் யாத்திரை
தகடூர் யாத்திரை- மூலம்
தொகு- (புறத்திரட்டு என்னும் தொகைநூலில் அடங்கிய தகடூர் யாத்திரை நூல்செய்யுள்கள் இங்குத் தரப்படுகின்றன.)
பாடல்: 01 (வியத்தக்க)
தொகு- அவையடக்கம்
- வியத்தக்க காணுங்கால் வெண்மையில் தீர்ந்தார்
- வியத்தக்க தாக வியப்பார் - வியத்தக்க
- அல்ல வெனினும் அறியாதார் தாம்போல
- எல்லாம் வியப்பர் இனிது. (புறத்திரட்டு: 10)
பாடல்: 02 (கிழிந்த)
தொகு- இருபிறப்பாளர் இயல்பு
- கிழிந்த சிதாஅர் உடுத்தும், இழிந்தார்போல்
- ஏற்றிரந்(து) உண்டும், பெருக்கத்து நூற்றிதழ்த்
- தாமரை யன்ன சிறப்பினர், தாமுண்ணின்
- தீயூட்டி யுண்ணும் படிவத்தர், தீயவை
- ஆற்றுழி யாற்றிக் கழுவுபு தோற்றம்,
- அவிர்முருக்கந் தோலுரித்த கோலர், துவர்மன்னும்
- ஆடையர், பாடின் அருமறையர், நீடின்
- உருவந் தமக்குத்தா மாய
- இருபிறப் பாளர்க்கு ஒரூஉகமா தீதே. (புறத்திரட்டு: 19)
- (அருஞ்சொற்பொருள்
- (சிதாஅர்- சீரை, நைந்துபோன ஆடை; இரந்து- பிச்சையெடுத்து, யாசித்து; தீ- முத்தீ; படிவத்தர்- ; கழுவுபு-கழித்துவிட்ட; அவிர் முருக்கம்-ஒளியுடைய முள்முருக்கம் ; துவர்-சிவப்புநிறம் ; அருமறை-வேதம் ; இருபிறப்பாளர்-துவிஜர்/ அந்தணர்;ஒரூஉக-நீக்குக. தீது-தீங்குசெய்வதை.)
பாடல் 03 (நூற்றிவரிற்)
தொகு- இரத்தல் இழிவு
- நூற்றிவரில் தோன்றும் தறுகண்ணர் ஆயிரவர்
- ஆற்றுளித் தொக்க அவையகத்து மாற்றமொன்று
- ஆற்றக் கொடுக்கு மகன்தோன்றுந் தேற்றப்
- பரப்புநீர் வையகந் தேரினும் இல்லை
- இரப்பாரை எள்ளா மகன். (புறத்திரட்டு: 227)
பாடல் 04 (இறப்பப்)
தொகு- மறமன்னர் சிறப்பு
- இறப்பப் பெருகி இசைபடுவ தல்லாற்
- சிறப்பிற் சிறுகுவ துண்டோ அறக்கோலால்
- ஆர்வமும் செற்றமும் நீக்கிமற் றியார்கண்ணும்
- இன்னாத வேண்டா இகல்வேல் மறமன்னர்
- ஒன்னார்க் குயர்த்த படை. (புறத்திரட்டு, 666)
பாடல் 05 (அறம்புரிந்த)
தொகு- அரசகுடியிற் பிறத்தல்
- அறம்புரிந்தன் றம்ம அரசிற் பிறத்தல்
- துறந்த தொடர்பொடு துன்னிய கேண்மை
- சிறந்தார்க்கும் பாடுசெய லீயார் தத்தம்
- பிறந்தவேல் வென்றிப் பொருட்டு. (புறத்திரட்டு, 667)
பாடல் 06 (சொல்லுங்காற்)
தொகு- கூடலின் ஊடல் இனிது
- சொல்லுங்காற் சொல்லின் பயன்காணும் தான்பிறர்
- சொல்லிய சொல்லை வெலச்சொல்லும் பல்லார்
- பழிததசொல் தீண்டாமற் சொல்லும் விழுத்தக்க
- கேட்டார்க்(கு) இனியவாச் சொல்லானேல்- பூக்குழலாய்
- நல்வயல் ஊரன் நறுஞ்சாந்(து) அணியகலம்
- புல்லலின் ஊடல் இனிது. (புறத்திரட்டு, 756)
பாடல் 07 (காலவெகுளிப்)
தொகு- அறநூலார் கண்டநெறி
- கால வெகுளிப் பொறையகேள் நும்பியைச்
- சாலுந் துணையும் கழறிச் சிறியதோர்
- கொல்கொண்டு மேற்சேறல் வேண்டா, அதுகண்டாய்
- நூல்கண்டார் கண்ட நெறி. (புறத்திரட்டு, 77)