பே


பேச்சுக் கண்டா சிங்காரம்?

பேச்சுக் கற்ற நாய் வேட்டைக்கு ஆகாது.

(வேட்டை பிடிக்காது.)

பேச்சுக்கு ராவணன்; பிண்டத்துக்குக் கும்பகர்ணன்.

(பின்பு கும்பகர்ணன்.)

பேச்சுக்குப் பேச்சுச் சிங்காரந்தான். 17220

(சிங்காரமா?)


பேச்சுக் கொடுத்துப் பேச்சு வாங்குகிறதா?

பேச்சுப் பராக்கில் சேற்றைக் குழைத்தனங்கள்.

பேச்சுப் பல்லக்கு; தம்பி கால்நடை.

பேச்சுப் பேச்சு என்னும் கிளி பெரும்பூனை வந்தக்கால் கீச்சுக் கீச்சு என்னுமாம்.

(என்னாதாம்.)

பேச்சுப் பேசும் போதே பீச்சிப் புடைவையில் கட்டிக் கொள்கிறா? 17225


பேச்சைக் கொடுத்து ஏச்சை வாங்குகிறது.

பேச்சைக் கொடுத்துப் பேச்சை வாங்கு.

பேச்சை விற்றுக் காய்ச்சிக் குடிக்கிறான்.

பேசத் தெரியாதவன் படிப்பும் வீரம் இல்லாதவன் வாளும் பிரயோசனம் இல்லை.

பேசப் பேச எந்த மொழியும் வரும், 17230

(எந்தப் பாஷையும்.)


பேசப் பிறந்தாயோ: சாகப் பிறந்தாயோ?

(பேசப் போகிறாயோ? சாகப் போகிறாயோ?)

பேசாத வீடும் பெருக்காத வீடும்.

பேசாது இருந்தால் பிழை ஒன்றும் இல்லை.

பேசா மடந்தை பேசும் தெய்வம்.

பேசில் அவலம்: பேசாக்கால் அவலம். 17235



பேசின வாயும் பீறின. கந்தையும் நில்லா.

பேசினால் அவலம்; பேசாவிட்டால் ஊமை.

(பேசினால் சாலம்.)

பேசினால் வாயாடி, பேசாதிருந்தால் ஊமைப் பயல்.

பேசுகிறது அரிவிரதம்; நோண்டுகிறது இட்டிக் கிழங்கு.

பேடிக்குத் தேவரம்பை கிடைத்ததும் பிரயோசனப் படாததைப் போல. 17240


பேடி கையில் ஆயுதம் பிரகாசிக்குமா?

பேடி கையில் ரம்பை அகப்பட்டது போல.

பேடி கையில் வாலி போல.

பேண்டால் செக்கிலே பேளுவேன்: இல்லாவிட்டால் பரதேசம் போனேன்.

பேத்திக்கு இட்டாலும் கூத்திக்கு இடாதே. 17245


பேதம் அற்றவர் நீதம் உற்றவர்.

பேதை ஆனாலும் தாய்: நீர் ஆனாலும் மோர் .

பேதைகள் வெள்ளத்தில் நின்றும், தாகத்திற்குத் தண்ணீருக்கு அலைவார்கள்.

பேதைமை என்பது மாதர்க்கு அணிகலம்.

பேப்பர் படித்தவன் முன்னுக்கு வருவானா? 17250

(செட்டி நாட்டு வழக்கு.)


பேய் அடிக்கப் பிள்ளை பிழைக்குமா?

பேய் ஆசை பிடித்தாலும் நாய் ஆசை ஆகாது.

பேய் ஆடிய கம்பம் போல.

பேய் ஆனாலும் தாய்; நீர் ஆனாலும் மோர்.

பேய் ஆனாலும் தாய் வார்த்தை தட்டலாமா? 17255


பேய் இல்லாத் தலை ஆடாது; பேன் இல்லாத் தலை கடிக்காது.

பேய்க்குக் கள் வார்த்தாற் போல.

பேய்க்கும் பார்; நோய்க்கும் பார்.

பேய்க்கு வாழ்க்கைப் பட்டால் பிடுங்குபட்டுத்தான் சாக வேண்டும்.

பேய்க்கு வாழ்க்கைப் பட்டால் போல. 17260


பேய்க்கு வாழ்க்கைப் பட்டால் புளியமரம் ஏறத்தான் வேண்டும்.

பேய்க்கு வேப்பிலை போல,

பேய்க்கு வேலை இட்டது போல.

பேய்க் கூத்தும் ஆமணக்கும் ஆள் போனால் ஆன் தெரியாது.

பேய்க் கொடை. 17265


பேய் கொண்டாலும் கொள்ளலாம்; பெண் கொள்ளல் ஆகாது.

பேய்ச் சுரைக்காய் நல்ல சுரைக்காய் ஆகுமா?

பேய் சிரித்தாலும் ஆகாது; அழுதாலும் ஆகாது.

பேய்ப் புத்தி. நாய்ப் புத்தி, ஏன் இருக்கிறது உன் புத்தி?

(உள் புத்தி.)

பேய் பிடிக்கவும் பிள்ளை பிழைக்குமா? 17270


பேய் பிடித்த பெண்ணும் நாய்ப் பிடித்த பிடியும் ஒன்று.

பேய்ப் பிள்ளை ஆனாலும் தாய் தள்ளி விடுவாரா?

பேய் பிள்ளை பெற்றதும், பிடுங்க நூல் நூற்றதும்.

பேய் போய்ப் புளியமரத்தில் ஏறினது போல.

பேய் வேஷம் போட்டால் ஆடித் தீர வேண்டும். 17275


பேயின் வாயில் பெற்றது பேறு.

பேயும் அறியும் பென்சாதி பிள்ளையை.

பேயும் ஆவது நியாயம் பகரும்.

(பேயும் சில நியாயம் பகரும்.)

பேயும் பிடித்ததாம்; நாயும் குரைத்ததாம்.

பேயும் வளர்க்கும் பின் ஆறு மாசம். 17280


பேயைக் கொண்டிாலும் கொள்ளலாம்; கண்ட மங்கலம்

பெண்ணைக் கொள்ளக் கூடாது.

பேயை நம்பினாலும் பெண்ணை நம் பொணாது.

(நம்பலாகாது.)

பேயைப் பெண்டு படைத்தது போல.

பேயைப் பேய் அடிக்குமா?

பேயைப் போல் அசைகிறதா. 17285

(பறக்கிறதா?)


பேயோடாயினும் பிரிவு இன்னாது.

(பழமொழி நானுாறு.)

பேயோடு பழகினாலும் பிரிவது அரிது.

பேர் இல்லாத சந்நிதி பாழ். பிள்ளை இல்லாத செல்வம் பாழ்.

பேர் கங்கா பவானி; தாகத்திற்குத் தண்ணின் கிடையாது.

(கங்கா தேவி.)

பேர் சந்திரவதனாள்; முகத்தில் அழகு கிடையாது. 17290


பேர் சொல்லப் பிள்ளை நாமம் அற்றுப் போச்சு.

(செல்லப் பிள்ளை ராயர்.)

பேர்த்து அடிவைக்கச் சீவன் இல்லை; பேர் தாண்டவராயன்.

பேர் பதினெட்டாம் பேறு.

பேர் பெத்தப் பேர்.

(பெத்த-பெரிய: தெலுங்கு.)

பேர் வைத்துப் பேர் தாக நீருலேது. 17295

(தாக-குடிக்கலேது இல்லை. தெலுங்கு.)


பேர் பெரிய பேர்; குடிக்கப் போனால் நீர் கிடையாது.

பேர் பெற்றான் செம்பரம்பாக்கத்தான்; நீர் பெற்றான் மாம்பாக்கத்தாள்.

பேர் பொன்னம்மாள்; கழுத்தில் கருகுமணி.

(கறுப்பு மணி.)

பேர் பொன்னாத்தாள்; கட்டக் கரிய மணி இல்லை.

(கசிய மணிக்கு வழி இல்லை.)

பேர் போனாலும் பிள்ளைப் பட்டம் போகவில்லை. 17300


பேர் முத்துமாலை; கட்டக் கரிமணிக்கு வழி இல்லை.

பேராசைக்காரனுக்குத் தீராத நஷ்டம்.

பேராசைக்காரனுக்குப் பெரும்புளுகன் தானாபதி.

பேராசைக்காரனைப் பெரும் புளுகால் வெல்லவேண்டும்.

(வென்றாற் போல.)

பேராசை கொண்டு பெருக்கத் தவிக்கிறது. 17305


பேராசை தரித்திரம்; தீராத உபத்திரவம்.

பேராசைப் பூண்டு பெருந்தொகையை இழப்பது போல.

பேராசை பெருங்கேடு.

பேராசை பெரு நஷ்டம்.

பேரிளமை கடந்த பின் பிள்ளை பெற்று எடுத்தாற்போல. 17310


பேரின்பம் வேண்டின் சிற்றின்பம் ஒழிக்க.

பேரூர்க் குடியிருப்பும் சிற்றுரர் வேளாண்மையும்.

பேரைச் சொன்னால் அழுத பிள்ளையும் வாய் மூடும்.

பேளச் சொன்னது யார்: வாரச் சொன்னது யார்? பேளப் போன இடத்தில்

பேரை மறந்து விட்டதாம். 17315


பேளப் போன இடத்தில் விளங்காய் அகப்பட்டது போல.

பேளுகிற கிழவியும் எழுந்திராள்.

பேன் இராக தலை கடிக்குமா? பேய் இராத தலை ஆடுமா?

(தலை அளக்குமா?)

பேன் கட்டிக் கல் இழுப்பது போல.

(யாழ்ப்பாண வழக்கு.)

பேன் பார்த்தாலும் பார்க்கும்; காதைப் பிய்த்தாலும் பிய்க்கும் குரங்கு. 17320

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=தமிழ்ப்_பழமொழிகள்_4/பே&oldid=1160402" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது