நற்றிணை 1/194
194. யாது செய்வோம்?
- பாடியவர் : மதுரை மருதன் இளநாகனார்.
- திணை : குறிஞ்சி
- துறை : சிறைப்புறமாகச் செறிப்பறிவுறீஇயது.
[(து–வி.) இரவுக் குறியிடத்தே செவ்விநோக்கியவனாகத் தலைவன் ஒருசார் ஒதுங்கி நிற்கின்றான். அவன் வரவைத் தோழி அறிகின்றாள்; களவு நாட்டத்திலிருந்து தலைவியை மணந்து வாழ்தற்கான இல்லறவாழ்வினை மேற்கொள்ளும் எண்ணத்தை நோக்கித் தலைவனின் உள்ளத்தைத் திருப்புதற்கு நினைக்கின்றாள். தலைவியிடம் கூறுவாள் போல் இப்படித் தலைவனும் கேட்டுணருமாறு கூறுகின்றாள்.]
அம்ம வாழி தோழி கைம்மாறு
யாதுசெய் வாங்கொல் நாமே கயவாய்க்
கன்றுடை மருங்கின் பிடிபுணர்ந்து இயலும்
வலனுயர் மருப்பின் நிலம்ஈர் தடக்கை
அண்ணல் யானைக்கு அன்றியும் கல்மிசைத்
5
தனிநிலை இதணம் புலம்பப் போகி
மந்தியும் அறியா மரம்பயில் ஒருசிறை
குன்றக வெற்பனொடு நாம்விளை யாட
இரும்புகவர் கொண்ட ஏனற்
பெருங்குரல் கொள்ளாச் சிறுபசுங் கிளிக்கே?
10
தோழி, வாழ்வாயாக! யான் சொல்லப்போகும் இதனையும் கேட்டறிவாயாக. பெரிய வாயினை உடையதும் தன் பக்கத்தே கன்றினைக் கொண்டிருப்பதுமான பிடியோடும் சேர்ந்து சென்ற, வலிமிகுந்த கொம்புகளையும், நிலத்தின்கண் தொடுதலையுடைய நெடிய கையினையும் உடைய பெருமைமிக்க களிற்றினுக்கு யாம் யாது கைம்மாறு செய்வேமோ? அன்றியும், மலைமேலே அமைக்கப்பெற்ற தனித்த நிலை கொண்ட கட்டுப்பரணானது தனிமையுற்று வறிதாகும்படி அகன்றுபோய் மந்திகளும் புகுந்தறியாத செறிந்த மரங்கள் விளங்கும் ஒரு பக்கத்தே சென்று குன்றுகளையுடைய வெற்பனோடுங் கூடினேமாய் நாம் விளையாட்டயரக், கரிய கவர்த்தலைக் கொண்ட தினையது பெரிதான கதிரைக் கவர்ந்து கொண்டுபோகாத சிறிய பசிய கிளிக்கும் யாது கைம்மாறு செய்வேமோ?
கருத்து : 'யானைக்குள்ள பாசமும், கிளிக்குள்ள அருளும் அவனிடமில்லையே?' என வருந்தியதாம்.
சொற்பொருள் : கைம்மாறு – பெற்ற உதவிக்குப் பிரதியாக உதவி செய்தல். கயவாய் – பெரியவாய். வலன் – வெற்றி. நிலன் ஈர் தடக்கை – நிலத்தை அறுத்தபடி செல்லும் தடக்கை. அண்ணல் – தலைமையுடைய நிலை. கல் – மலை. இதணம் – பரண். இரும்பு – கருமை, இரும்பைப் போன்ற எனினும் ஆம்.
விளக்கம் : 'புனங் காவலை மறந்தும் அவனுக்கு உதவினேமாகிய எம்மை, மறந்து கைவிட்ட கொடியனாயினான்' அவன் என்பதாம்; கைவிட்டது களவிடைப் பிரிவினாலே துயரப்படுமாறு பிரிந்து சென்றது; காவலொழிந்தமை அறிந்தும் தினைகவராத கிளியின் பண்பைப்போல், அவரும் எம் களவு வெளிப்பட்டு அலராகாவண்ணம் எமக்கு உதவினர் அல்லரே என்பதாம். 'மந்தியும் அறியா மரம் பயில் ஒரு சிறை' என்றது, பிறர் அறிந்து அலருரைத்தற்கு ஏதுவில்லை எனினும், அவளுடலில் தோன்றிய மாற்றங்களே அதனைப் பிறருக்கு அறிவித்து அலரெழச் செய்வதாகும் என்பதற்காம்.
கிளிகள் அன்று கதிர்களை அழித்திருந்தனவேல் பயிரழிவு கண்ட தந்தை ஐயுற்றுக் களவை அறிதலும், அதனைத் தடுத்தற்கு முயல்தலும் நேர்ந்திருக்கும் என்பாள் 'பெருங்குரல் கொள்ளாச் சிறு பசுங்கிளி' என்றனள். ஆனால், அவைதாம் இதுகாலை அழிவுசெய்யும் என்கின்றனளும் ஆம்.
இறைச்சி : 'கன்றை மருங்கிலுடைய பிடியைக் களிறு புணர்ந்து இயலும்' என்றது, தலைவியை மணந்து இல்லறம் மேற்கொண்டு, புதல்வனைப் பயந்து, புதல்வன் மருங்காகத் தலைவன் தன்னை இடையறவுபடாது முயங்கி இயங்குவானாக என்றதாம்.
'யானைக்குக் கைம்மாறு யாது செய்வாங்கொல்?' என்றது, முன்னர்த் தலைவனுடன் தலைவி பெற்ற முதற்கூட்டமாகிய களிறுதரு புணர்ச்சியை நினைந்து கூறியதாகும்; அதனைத் தலைவனுக்கு நினைவுபடுத்தியது மாகும்.