* அண்டகோள மெய்ப்பொருள் 17 என்று ப்ரஹ்லாதாழ்வான் கூற்றில் வைத்துப் பராசர பகவான் வெளியிட்டு அதனினின்று முக்தியென்னும் பழம் விழுவதென்னுங் கருத்தால் "முக்தி பல ப்ரபாத:" என விளக்கியருளியதையும் ஈண்டைக்கு நோக்குக. இவ்வாழ்வார் திருப்பாட்டிற்கு 'இப்பராசரர் கருத்தே உடன்பாடாகும். இதற்குரிய வடமொழிப்பகுதி வருமாறு: TH - கவலிங் வலடெககி2வமாலை. .さウ 士盔 ിക്കും التـ ப2-ா9-ஃகாெெ2ாலு2து காவெ = இப டதி வப2ாபபி தாவே ஹ தரெசார நடநாச さウーや”さグ*。 一学万 TU" பதி -மிஐ oபயொeாதி வமலுஆரவாத8 - - ||| |||- I-i Ti بيتا வெட-பை- 國 | 圖 a الا (తో ఐ్క வாாானo சo-1 తాల్భT 17 ழொ 91.) இம் முன்னோர் மொழிப்பொருளைப் போற்றியே இவ் வாழ்வார் 'மரம்” என்றாரென்க. என்னே ஆக்கிக் கொண்டெனக்கே தன்னைத்தந்த கற்பகம்' என்பதும் மரங்களி னுயர்ந்ததாகக் கூறியதாகும். அன்றியும் ஈண்டு ச்வேதத்வீபத்து அநிருத்த மூர்த்தியை - - H. o = i * wo -- in ==
மரம் என்றது, அம்மூர்த்தி பச்செனத் தழைத்த திரு வடிவுடையனாதல் பற்றி யென்று கொள்ளத்தகும். பரி' பாடலின்கண் அநிருத்தமூர்த்தியைப் "பைங்கண் மாஅல்' என்றதனையும் அதற்குப் பரிமேலழகர் "பசிய உடம்பினை யுடைய அநிருத்தனே' என உரை கூறியதனையும் நோக்கித்.
தெளிக. பிற்காலத்தவரும் இக்கருத்தே தழுவி அத்தியின்
- ஈண்டே பொன் கட்பச்சை” என்புழிச் சிவந்த உடம்பினே, யுடைய காமனே?’ என வுரைத்துப் பச்சையென்பது ப்ரத்யும்ந னென்னும் வடமொழித் திரிபு’’ என விளக்கியதனையும் நோக்கின் கொள்க.
2
