இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
கண்ணாயிரம் கூச்சலிட்டு வீட்டுக்குள்ளே உள்ளவர்களை எங்கே எழுப்பிவிட்டு விடுகிறானோ என்ற பயம் நண்பனுக்கு. அங்கு அப்போது மாளிகைப் பணியாட்களில் ஒருவனான கருப்பன் வருகிறான்.]
ந: நல்லவேளை, கருப்பா! கண்ணாயிரத்தை ஜாக்ரதையாக அழைத்துக்கொண்டுபோய் படுக்கவை......ஐயா கண்லே படாத படி......
[கருப்பன், கண்ணாயிரத்தைத் தாங்கிப் பிடித்துக் கொண்டு மெள்ள மாளிகையின் தோட்டப் பக்கமாக அழைத்துச் செல்கிறான். தோட்டப் பக்கம் உள்ள படிக்கட்டு வழியாக, யாருக்கும் தெரியாமல் கண்ணாயிரத்தை அவன் அறைக்கு அழைத்துச் சென்று, படுக்கையில் சாயச் செய்கிறான். மின்விளக்கைப் போடுகிறான், கருப்பன். போதையில், ஆள் அடையாளம் தெரியவில்லை, கண்ணாயிரத்துக்கு. எழுந்து நிற்கிறான், தள்ளாடியபடி. கருப்பனைப் பார்த்து மரியாதையாகக் கும்பிடுகிறான்.]
க: (குளறியபடி) வரணும்! வரணும்! ஏது இந்தப் பக்கம்.....இந்த நேரத்திலே.....சௌக்கியந்தானா......குழந்தை குட்டிகளெல்லாம் சுகந்தானே.....எப்படி உங்களோட யோக க்ஷேமம்.....கலியாணமெல்லாம் ஆயிட்டுதா....
[கருப்பன் திகைக்கிறான். கண்ணாயிரத்தை படுக்க வைக்க முயற்சிக்கிறான். கண்ணாயிரம், கருப்பனைக் கும்பிடுவதும், உட்காருவதும், குளறுவதுமாகவே இருக்கிறான்.]
கரு: எஜமான்! நான்.....நான் கருப்பனுங்க.....
[கருப்பனுக்குத் திகைப்பு மேலிட்டு நாவுலர்ந்து விடுகிறது. மேஜை மீதிருந்த கூஜாவிலிருந்து டம்ளரில் தண்ணீர் ஊற்றிக் குடிக்க முயற்சிக்கிறான். கண்ணாயிரம் அதைத் தடுத்துவிட்டு, குழைவாக.]
க: என்ன பிரதர்! நம்மை இப்படியா அவமானப் படுத்துவது, இரு, பிரதர்! என்று கூறி, அலமாரியைத் திறந்து ஒரு பாட்டிலை எடுத்துத் திறந்து டம்ளரில் ஊற்றி கருப்பனிடம் கொடுத்து.
சாப்பிடுங்க பிரதர்! ஏ. ஒன்! சாப்பிடுங்க......
[கருப்பன் தயக்கமடையக் கண்டு.]
இதிலே என்ன பிரதர் கூச்சம்! சும்மா சாப்பிடுங்க...
327
