இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
[சிங்காரவேலர் நாடியாவைத் தன் மோட்டாரிலேயே அழைத்துக்கொண்டு செல்கிறார்; ஊருக்கு ஒதுக்குப் புறமான இடத்தைக் கடக்கிறார்கள். அங்கு 'சிங்காரபுரி' என்ற பெயர்ப் பலகை அமைந்த நுழைவு வாயில் தெரிகிறது. உட்பக்கத்தில் சில நூற்றுக் கணக்கான குடிசைகள் உள்ளன. எங்கும் குப்பையும் கூளமும் நிரம்பி இருக்கிறது. நாய்களும் பன்றிகளும் தாராளமாக நடமாடுகின்றன. சிறுவர்கள் அலங்கோலமான நிலையில் இருக்கிறார்கள். பல இடங்களில் சேறு நிரம்பிய பள்ளங்கள். வண்டி இழுப்பவர்களும், விறகு பிளப்பவர்களுமான பாட்டாளிகள் அங்கு காணப் படுகிறார்கள். குடிசைகளுக்கு வெளியே வயோதிகர்கள் சிலர் இருமிக்கொண்டும் சிலர் முடக்கிப் படுத்துக்கொண்டும் இருக்கின்றனர். வாலிபர்கள் சிலர் காட்டுக் கூச்சல் போடுவதும் கலகச் சண்டையிடுவதுமாக உள்ளனர். ஒரு புறத்தில் நாலைந்து பெரிய கற்கள் நடப்பட்டு வீபூதி குங்குமம் பூசப்பட்டு வேல் கம்புகள் செருகி வைக்கப்பட்டுள்ளன. பலர் பலவிதமான பேச்சுக்களை ஒரே சமயத்தில் கிளப்புவதால், விளக்கமற்ற ஒரு பேரொலி பரவி நிற்கிறது. ஒருபுறம் பலகாரக் கடை இருக்கிறது. அதற்குப் பக்கத்திலேயே சாணி பிசைந்து வரட்டி தட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஈ மொய்த்துக் கிடக்கும் 'மிட்டாய்' விற்கிறான் ஒருவன். சிலர் காலி ரிக்ஷாவை இழுத்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். இந்தக் காட்சியைக் கண்டதால் நாடியாவுக்கு மன வேதனைதான் அதிகமாகிறது. இது போன்ற ஒரு குப்பத்திலேதான் அவள் பிறந்தது; வளர்ந்தது. குட்டி தளுக்குக்காரி! நடையே நாட்டியமாக இருக்கு, பாரு ஆளை மயக்கிச் சுருட்டி விரலிலே போட்டுக் கொள்வா மோதிரமாக! என்று பலர் பல விதமான பரிகாசப் பேச்சு பேசுவார்கள், சிறுமியாக இருந்தபோது. அங்கிருந்து, எங்கெங்கோ சென்று, கடைசியில் நாடியா ஆகி இருக்கிறாள். வாழ்க்கையின் பல நிகழ்ச்சிகள் அவள் மனத்திரையிலே வேகமாக, மாறி மாறி ஓடிக்கொண்டிருந்தன. ஒரு பெரிய வியப்பு நாடியாவுக்கு! உலகம் எவ்வளவோ மாறிவிட்டிருக்கிறது. ஆனால் இந்த 'குப்பங்கள்' மட்டும், அன்று இருந்தது போலவேதான் இன்றும் இருந்து வருகின்றன. ஆட்கள் மாறுகிறார்கள், ஆனால் குப்பம் என்ற அமைப்பு—அமைப்பா அது? அலங்கோலம் அப்படியே இருந்து வருகிறது. இங்கிருந்து எத்தனை நாடியாக்கள்
351
