84
மாஸ்டர் உமைபாலன்
“பெற்ற அப்பனைப் பற்றிக் கூடவா உனக்கு இளக்காரம் வந்துவிட்டது” என்று அதட்டினார் போலீஸ்காரர்.
அருகில் ஒதுங்கி நின்ற உமைபாலன் ஏன் அப்படித் துடித்தான்?
செருமியபடி நின்றான் ஜெயராஜ்.
“ம்... நடந்ததையெல்லாம் சொல்லு. இந்த ஐயரும் கேட்கட்டும்...”
ஜெயராஜ் சொன்னான். அவனுடைய பெயர் காத்தான்; சேரிச் சாம்பான் அவன் தகப்பன். சாப்பாட்டு டிக்கட்டுகள் இரண்டை அவன் விற்றுப் பணம் திருடினான். இப்போது சில நாளாக, ஒருவனுக்குப் பிராந்தி பாட்டில்களைப் பெரிய மனிதர்களிடம் ரகசியமாக விற்க உதவினான். பணம் கிடைத்தது அதில், அதன் காரணமாக, இப்போது போலீஸ்காரரிடம் வசமாக அகப்பட்டுக்கொண்டான். போலீஸ்காரரோ, அவனை ஐயருக்காக ஒரு முறை இப்போது மன்னித்துள்ளார்.
“இந்த நாளிலே பிள்ளைகள் வரவரக் கெட்டுப் போயிடுச்சு, கான்ஸ்டபிள் சார்!...வரவர லோகத்திலே நடிப்பும் வேஷமும் தான் மலிஞ்சுடுத்து. பாருங்களேன் இவனை. முளைச்சு மூணு இலை விடலே, அதற்குள்ளாற சட்டத்தையே ஏமாத்த ஆரம்பிச்சுட்டானே!... என்னமோ, உங்க இரக்கத்துக்கு ரொம்ப நன்றிங்க! இவனை இவன் அப்பன்கிட்ட ஒப்படைச்சுட்டா, நம்ம தண்டா விட்டுது!...”
மனம் நொந்து பேசினார் பெரியவர். வந்த சினத்தை அடக்கிக்கொண்டார்.
ஜெயராஜ் கூனிக் குறுகி நின்றான்!....
உமைபாலன் டபரா - டம்ளர்களை எடுத்துச் சேகரம் செய்து கொண்டிருந்தான்.
