சிறுவர்க் கதைக் களஞ்சியம் - 5
147
மெலீகர் நீண்ட பயணத்தைப் பற்றியும் அதில் நேர்ந்த டையூறுகள் பற்றியும் தந்தையிடம் விரித்துரைத்தான்.
காலிடோனுக்கு வடபால், பல முரட்டு வகுப்பினர் நாடோடிகளாகத் திரிந்து வந்தனர். அவர்கள் அடிக்கடி காலிடோனுக்குத் தொல்லை கொடுத்தும் படையெடுத்துச் சூறையாடியும் வந்தனர். இம்முரட்டு மக்களுக்கு இப்போது புதிய ஊக்கமும் ஏற்பட்டிருந்தது. ஒளியஸ் குடியினர் சில தலைமுறைகளாக ஆர்ட்டெமிஸ் இறைவிக்குப் பலியிடும் வழக்கத்தை நிறுத்தியிருந்தனர். இச்சமயம் பார்த்து முரட்டு வகுப்பினர் அத்தேவிக்குப் பலியிட்டு அவள் ஆதரவைப் பெற்றனர். தேவி அருளால் அவர்களுக்கு மேன்மேலும் வெற்றி கிடைத்தது. வெற்றி கிடைக்கக் கிடைக்க அவர்கள் துணிச்சலும் துடுக்குத்தனமும் பெருகின.
மெலீகர் இந்நாடோடிகளை எதிர்த்தடக்கிவிட உறுதி கொண்டான். தந்தையை இவ்வகையில் ஊக்கி அவன் இணக்கம் பெற்று, படையுடன் சென்று அவர்களைப் பல இடங்களிலும் மடக்கி ஒடுக்கினான்.
தோற்ற நாடோடிகள் ஆர்ட்டெமிஸுக்கு வழக்கமான பலியைக் கொடுக்காமலே குறையிரந்து முறையிட்டனர்.
ஆர்ட்டமிஸ் தன் ஆதரவு பெற்ற புதிய மக்களுக்கு எதிராக வெற்றி கண்ட காலிடோன்மீது கடுஞ்சீற்றங் கொண்டு அதன்மீது பழிவாங்க ஒரு காட்டுப்பன்றியை ஏவிவிட்டாள். அதுகாலிடோன் எல்லையில் புகுந்து பயிர்களை அழித்தும், ஆடுமாடுகளையும் உழவர்களையும், குத்திக் கிளறியும் பேரழிவு செய்தது. இதனால் அழகிய பூங்காவனங்களெல்லாம் புதர்க் காடுகள் ஆயின. புல் மேடுகளெலல்லாம் புழுதிமேடுகளாயின.
மெலீகர் மீண்டும் போர்க்கோலம் பூண்டான். பன்றியின் பின்னணியிலிருந்து முரட்டு வகுப்பினர் அட்டூழியங்கள் செய்ததால் அவள் தலைச்சிறந்த வேட்டைக்காரரையும் வீரரையும் திரட்டி ஒரு படை சேர்த்து, அதனுடன் பன்றி மீதும் படர்ந்தழித்த முரட்டுக் கூட்டத்தினர் மீதும் போர் தொடுத்தான்.
மெலீகருடன் சரிசமமாக நின்று பன்றியையும் படுகள வீரரையும் எதிர்த்துத் தாக்கியது ஒரு பெண்மணி. அவள் பெயர்
