15
15 திரிசங்கு: தம்பி! மரம் பழுத்தால் வௌவால்களை வா என்றா அழைக்கிறது. சுகதேவ்: ஆமாம்! ஆமாம்! பழுத்த மரமும், பாழ டைந்த மண்டபமும் வௌவாலை வா என்று அழைப்ப தில்லை. சரி! அதுபோல எ திரிசங்கு: என் மகள் பருவமடைந்து விட்டாள். பயல்கள் வலை வீசுகிறார்கள், அதற்குத்தான் ஓலை எழுதி யிருக்கிறான் இந்த உதவாக்கரை. என் மகளின் அழகென்ன குணமென்ன - அத்தான் முறைக்காக மட்டும் இத்தப் பயல் உரிமை கொண்டாடி விட முடியுமா தம்பி, சுகதேவ்: ஒஹோ! அவ்வளவு அழகா உன் மகள்- திரிசங்கு: நீங்கள் பார்த்ததே இல்லையா?
சுகதேவ்: இல்லையே உன் மகளின் பெயரென்ன? திரிசங்கு: முத்தாயி முத்தாயி என்றால் முத் தாயிதான். - சுகதேவ்: உம்- காக்கைக்கும் தன்குஞ்சு பொன் குஞ்சுதானே. திரிசங்கு: இல்லை தம்பி. இது காக்கை அடை காத்த குயிலின் குஞ்சு. சுகதேவ்: திரிசங்கு! வாயேன் உன் வீட்டுக்குப் போகலாம். திரிசங்கு : காரன் வீட்டுக்கு வேடிக்கை. - அரண்மனைக் காவல் விளையாடாதீங்க - ளவ. வரசர் வருவதாவது வேடிக்கை ... சுகதேவ்: என்னிடத்திலே அந்த உயர்வு, தாழ்வு இல்லையென்பது உனக்குத் தெரியாதாக்கும். நீ என் தந் தைக்குத்தான் வேலைக்காரன். எனக்கு ஒரு வயதான தோழன்.சரிதானா? திரிசங்கு: நான் பாக்கியசாலி. சுகதேவ்: வா போவோம்.
