16
16 . [முத்தன் - முத்தாயி - காதல் கீதம் பாட்டு முடியும் தருவாயில் சுமதி தன் இடையில் இருபுறங்களிலும் இரண்டு குடம் தண் ணீருடன் வருகிறாள். குடங்களை தூரத் தில் வைத்துவிட்டு முத்தன், முத்தாயி இருவரையும் பார்த்து தன் இரு கண் களையும் பொத்திக் கொண்டு அவர் களிடம் வந்து] சுமதி: முத்தாயி! போகலாமா? முத்தாயி: டாய்?
- என்ன சுமதி! கண்ணை மூடிக்கொண்
[கண்ணைத் திறந்து கொண்டு) சுமதி: கார்யமாகத்தான். நேரமாகிறது. வா போகலாம் முத்தாயி: போய் வரட்டுமா? க சுமதி: அந்த உத்திரவுமட்டும் அங்கே கிடைக்காது. முத்தாயி: ஏது உன் தோழி பெரிய கைகாரிதான் போலிருக்கு. . சுமதி: கைகாரி மட்டுமல்ல-கால்காரி - சுழுத்துக்காரி- தலைகாரி. முத்தன்: போதும்! போதும்! நீ வேறு காரி காரி முகத்திலே துப்பாதே. முத்தாயி: சரி! நான் வருகிறேன். ஏ சுமதி! கொஞ்சம் அந்தப் பக்கம் திரும்பிக் கொள். இதோ வந்து விடுகிறேன். [சுமதி திரும்பி நிற்க, “இச்” என்ற ஒரு ஒலி சுமதியின் முகத்தில் எதிரொலிக்கிறது] திருசங்கு வீட்டின் கொல்லைப்புறம்.
[முத்தாயி தண்ணீர் குடத்துடன் வருகிறாள்.
