23
23 முத்தாயி கேள்விப்பட் டிருக்கிறேன்... கவிஞன்... காதலன்... பித்தன்... மூவரும் ஒரே வகை என்று. கவிஞன் வானத்துத் தாரகையைப் பார்த்து 'ஏ, விண்மீன்களே! யாரைப்பார்த்து கண் சிமிட்டுகிறீர்கள்' என்று சண்டை க்கு போவானாம். காதலனோ வெண்ணிலாவைப் பார்த்து-'என் காதலி எங்கே என்று' கேட்டுப் புலம்புவானாம். நிலவைத் தூது போகச் சொல்வானாம். அந்த இருவருமே பித்தர்கள் என்பார்கள் வேடிக்கைக்கு... அது உண்மையாகத்தான் தெரிகிறது, உங்களைப் பார்க்கும்போது... க [தொடுகிறாள்] முத்தன் : உஸ்... தொடாதே... நான்தான் பித்தனா யிற்றே. முத்தாயி: பித்தனானாலும் என் முத்தனல்லவா? பித்தா! பிறைசூடி! பெருமானே! [தொடுதல்] முத்தன் : ஸ்...அம்மா. இரு முத்தாயி. முத்தாயி : ஏன்! தீண்டினால் திருநீலகண்டமா? முத்தன்: யார் சொன்னது அப்படி...முத்தாயி... முத்தாயி: அத்தான்! [சுகதேவ், திரிசங்கு] சுகதேவ் : ஆ! சரிதான்..சரிதான்..மாலை நன்னேரம்.. சோலையின் ஓரம்... திரிசங்கு: இளவரசே! நீங்கள் தவறாக நினைக்கா என்ன தீர்கள், என் பெண்ணை பலாத்காரம் செய்ய ஆரம்பித்திருக் கிறான் இந்தப் பயல். ஏ அறிவு கெட்ட பயலே! காரியமடா? முத்தாயி: அப்பா! திரிசங்கு: நீ பயப்படாதேயம்மா-அவன்
என்னை ஒன்றும் செய்துவிடமாட்டான் - சும்மா பெண்களை மிரட்டு கிற சோம்பேரிப் பயல். முத்தாயி: இல்லையப்பா. [ திடுக்கிட்டு]