6
6 வேதா : அடா-அடா-அடா இவ்வளவு பெரிய உண்மையை எங்கேயப்பா நீ கற்றுக் கொண்டாய். நீ படிக் கிற பதினெட்டு சித்தர் சொன்னாரா ? ... குதம்பை சித்தர் சொன்னாரா? முத்தா ஆரம்பித்து விடாதே உன் அதிமேதாவித் தனமான பிரசங்கத்தை....... முத்தன் : நான் சாமியாரைச் சொன்னால் தங்க ளுக்கு ஏன் கோபம் வருகிறது வேதா : ஏ முத்தா ! இது அஞ்சல் மனை. பலரும் வரும் இடம் போகும் இடம் ... நீ இப்படி உள ருவது எனக்கு ஆபத்து இதுமாதிரி எதுவும் வருமென்று தெரிந்துதான் உனக்கு என் வீட்டில் அந்த அறையை வாட கைக்குத்தா அவ்வளவு தயங்கினேன்... a முத்தன் : சரி - சரி _ வ -வாயை மூடிக் கொண்டேன்... வேதா: போதாது!... வாலையும் சுருட்டிக் கொள்... முத்தன் : இது என்ன ராமாயணம் ? ம்? ராவண தர்பாரா ?........ வேதா : சரி ஏன் நிற்கிறாய் அரண்மனைக்குப் போக வில்லையா குதிரை தேய்க்க... முத்தன்: ஏன், நான் இங்கிருந்தால் இன்னும் ஏதா வது பேசிக்கொண்டே இருப்பேன் என்ற பயமா? வேதா : இல்லை ஊதியம் வாங்குகிற இடத்தில் ஒழுங் காக வேலை பார்க்க வேண்டாமா? அதற்காகச் சொன்னேன். ... நீ நல்ல பிள்ளை எப்படியாவது கெட்டுப்போ. எனக்கு என் கடமை பெரிது, சாமியாரை மட்டும் ஒன்றும் சொல் லாதே. அவர் உன்னைப்போல சத்திரத்துப் பேர்வழி அல்ல; ஜகம்புகழும் மகான். முத்தன் : ஜகம் புகழும் மகான் அப்பேர்ப்பட்ட மகான் அடிமையாய் இருக்கும் இந்த பழுதூருக்கு விடுதலை வாங்கித்தர சக்தி பெறவில்லை போலும்.....
