754 ஒளி முன்னிலையசைவு
754 ஒளி முன்னிலையசைவு எலெக்ட்ரான் தேவையாகும். இதற்குத் தேவை யான எலெக்ட்ரானை நீர் கொடுத்துதவுகிறது.நீரை ஹைட்ரஜன் அயனியாகவும், ஹைட்ராக்சில் அயனி யாகவும் பிரித்தலுக்கு நீராற்பகுத்தல் என்று பெயர். இதற்குத் தேவையான ஆற்றல் சூரிய ஒளியிலிருந்து கிடைப்பதால் இது ஒளி நீர் பகுத்தல் (photolysis) என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. நீராற் பகுத்தலுக்கு நொதிகள் தேவை என்றும் கூறுவர். இந்நீர்ப்பகுப் பிற்கு மக்னீசிய அயனிகளும், குளோரைட் அயனி களும் தேவை. ஒளிநீராற் பகுத்தல் செயலை ஹில் (Hill) என்பார் கண்டறிந்தார். பாஸ் தூண்டப்பட்ட எலெக்ட்ரா ரான்களின் பாதை சிறப்பு வாய்ந்ததாகும். ஆற்றல் மிக்க எலெக்ட்ரான் கள் மூன்றாம் நிலையிலிருந்து தாழ்நிலைக்கு வர முயலும்போது அவற்றிலிருந்து ஆற்றல் வெளிப்படும். பசுங்கணிகங்களில் பல எலெக்ட்ரான் ஈர்ப்பான்கள் (acceptors) காணப்படுகின்றன. அவை ஈர்த்த ஆற்ற லைக் கொண்டு ஆற்றல்மிக்க பாஸ்பேட் மூலக்கூறைத் தோற்றுவிக்கும். இம்மூலக்கூறே ATPஆகும். இதற்குத் தேவையான மூலப்பொருள்கள் ATP. ஃபரஸ் அயனி, ஆற்றல் ஆகியன. இச்செயலுக்கு பாஸ்ஃபோ ஏற்றம் (photophosphorylation) என்று பெயர். இந்த ATP க்குத் தேவையான ஆற்றல் சூரிய ஒளியிலிருந்து வருவதால் இதை ஒளி பாஸ்ஃபோ ஏற்றம் (photo phosphorylation) என்பர். ஆற்ற லுள்ள எலெக்ட்ரான்களின் பாதையைப் பொறுத்துச் சுழல் பாஸ்ஃபோ ஏற்றம் (cyclic phosphorylation) என்றும், சுழற்சியற்ற பாஸ்ஃபோ ஏற்றம் (non cyclic phosphory lation) என்றும் வேறுபடுத்தியுள்ளனர். சுழற்சியற்ற பாஸ்ஃபோ ஏற்றத்தில் நி 680நி 700 ஆகிய இரண்டும் பங்குகொள்கின்றன. நீரின் பாகுபட் டால் வெளியான எலெக்ட்ரான் ஒளித்தொகுப்பு II (PSII) மற்றும் ஒளித்தொகுப்பு I (PS)) மூலமாக (NADP) என்னும் மூலக்கூறை அடையும். அதே நேரத்தில் நீரிலிருந்து பிரிந்த ஹைட்ரஜன் அயனியும் NADP ஐ அடையும். இதனால் NADP குறைக்கப் படுகிறது. NADP + H+ + NAD நீர் மூலக்கூறு பிரிவதால் வரும் ஹைட்ரஜன் அயனிகள் NADP ஐக் குறைக்கச் செய்கின்றன. இதுவே ஒளி முறைத் தாழ்த்தல் (photo reduction) எனப்படுகிறது. ஒளிமுன்னிலையசைவு பா. அண்ணாதுரை உயர் தாவரங்கள் ஓர் இடம் விட்டு இன்னோர் இடத்திற்குச் செல்வதில்லை. சில தாழ்நிலைத் தாவரங்களான பாசிகள், பூஞ்சைகள், இனப்பெருக்கச் செல்கள் ஆகியவை ஓர் இடம் விட்டு இன்னுமோர் இடத்திற்குச் செல்கின்றன. உயர் தாவரங்களில் வளைதல், இலை அசைவு, பூவிதழ் பிரிதல் முதலிய வையே அசைவுகளாகக் கருதப்படுகின்றன. . அசைவுகள் பெரும்பாலும் சூழ்நிலையைப் பொறுத்து அமைகின்றன. அசைவுகளுக்குக் காரண மான பகுதி, தூண்டல் (stimulus) எனப்படும். இத் தூண்டலுக்கு ஏற்பத் தாவரங்கள். துலங்கல் செய் கின்றன. செல்களிலுள்ள புரோட்டோபிளாசம், தூண் டலை உணரச் செய்கின்றன. இவ்வாறு தூண்டலை உணரும் பகுதிக்கு உணர்பகுதி (organ of perception) என்று பெயர். இத்தூண்டலால் ஏற்படும் துலங்கல், உணர்பகுதிக்குச் சற்றுத் தொலைவில் ஏற்படுகிறது இப்பகுதி துலங்கல் பகுதி எனப்படும். தூண்டல், துலங்கல் பகுதியைச் சென்றடைய வேண்டுமெனில் அவ்விடத்திற்குத் தூண்டல் கடத்தப்பட வேண்டும். தூண்டல் துலங்கலைத் தோற்றுவிக்க வேண்டு மானால் குறிப்பிட்ட காலம் வேண்டும். அக்காலத் திற்கு அளிப்புக்காலம் (presentation time) எனப் பெயர். தூண்டல், உணர் பகுதியிலிருந்து துலங்கல் பகுதியை வந்தடையும் காலத்திற்குக் கடத்தற் காலம் (conduction time) எனப்பெயர். ஒரு தூண்டல் அளித்தபின் துலங்கல் ஏற்படும் வரையிலான இடைக் காலம் துலங்கல் காலம் எனப்படும். தூண்டியதும் ஒரு தாவரம் துலங்கல் புரிய வேண்டுமானால் அது திண்ம நிலையில் (tone)இருக்க வேண்டும். தொடர்ந்து தூண்டல்கள் நடைபெற்றால், நாளடைவில் தாவரங் கள் துலங்கல் புரியும் திறனை இழந்துவிடும். அசைவுகளை இடப்பெயர்ச்சி வளைவு இயக்கம் என இருவகையாகப் பிரிக்கலாம். இவற்றில் வெளித் தூண்டல் எதுவுமின்றி நடைபெறும் இயக்கத்திற்குத் தன்னிச்சை இயக்கம் (autonomic movement) என்று பெயர். வெளித்தூண்டல்களால் ஏற்படும் இயக்கம் தூண்டப்பட்ட இயக்கம் (paratonic movement) எனப் படும். வளைவு இயக்கங்கள் சில பகுதிகளின் குறிப் பிட்ட வளர்ச்சியால் ஏற்பட்டால் வளர்ச்சி இயக்கம் (growth movement) எனப்படும். செல்களில் ஏற்படும் அழுத்தம்; விறைப்புகளால் ஏற்படும் இயக்கம் வேறு பாட்டு இயக்கம் (variation movement) எனப்படும். தூண்டப்பட்ட வளைவு இயக்கங்கள் சில, தூண்டலின் திசையில் தூண்டலை நோக்கியோ அதை எதிர்த்தோ ஏற்படும் இயக்கம் திசைச்சார்பு இயக்கம் (tropic move ment) எனப்படும். வேறு சில இயக்கங்கள் தூண்டலின் திசையைச் சாராத இயக்கங்களைக் காட்டுகின்றன. இவை திசைச் சார்பிலா அல்லது முன்னிலை இயக்கங் கள் (nastic movements) எனப்படுகின்றன. இவ்வகைத் திசைச்சார்பிலா அசைவு வெளித் தூண்டலினாலேயே நடைபெறுகிறது. ஆனால்
