அழகு மயக்கம்
தாயார் : சரி சாமு, கீ இப்படியே பேசிக்கொண்டிருக்
கால் கோமாகிறது.
ராமசாமி : மருதாபி அக்கா வக்துவிட்டார்களா? அவர்
கண்க் கூட்டி வசச் சொன்னேனே!
தாயார் : மருதாபியா? இப்பொழுதுதான் வீட்டிற்கு ஆன் விட்டேன். அவன் அக்கே காணுேமாம். வீடு ஆட்டிக் கிடக்கிதக.
ராமசாமி : எங்கே போயிருப்பார்கள்? இன்ஞெரு
தடவை ஆன் விட்டுப் பாருங்கள்.
தாயார் : அவள் இருத்தால் கூட இந்தச் சமயத்தில் இக்கே லகாட்டான். முகூரித்தத்துக்குப் புறப்படு கிதபோது அவள் எதிரிலே வருவானா?
ராமசாமி : என்ன, மருதாபி அக்கான்கூட வசப்படாதா?
அவர்கள் வாசமல்.
தாயார்: (சத்துப் பெச.அமை இழக்க) சரி. சாமு, உன் இஷ் டம்போல் செய். இதே மதபடியும் ஆள் அனுப்பு கிறேன். அக்கான் அக்கானென்று அவன்தான் உனக்கு அக்கசன், வேக ஒகுத்தரும் அக்காளும் இல்லை, கங்கை பும் இல்லை. உன்ளுேடு ஒகுத்தகுமே பிறக்கவில்லை.
ராமசாமி : ஆமாம். அக்கான், தங்கை, அம்மாள் இக் தன்ன பேரும் இல்லாவிட்டால் இக்கக் கல்யாணம் கடக் குமா? *#ဌ###9; கல்யாணம்? அவர்கள் எல்லாம் வன்து விட்டார்கனா? யார் : வாாமல. இருப்பார்கள்? கேற்று சாயங்காலம் பேசிக்கொண்டிருக்தாயே, மறக்த விட்டாயா?-சின்ன மச்சான்தான் இன்னும் வாவில்லை. ஐந்து மணி செயி விலே அத்து விடுவார்கள்.
சாமச்ாமி : செயில் வரும் கேசம் ஆகிவிட்டதே கான் ஸ்டே
ஆலுக்குப் போப் அவனை அழைத்து வாட்டுமா?
