புடமிட்ட பொன் 8?
லகஷ்மி, (வெறுப்போடு) போதும், பேதும் உங்கள் ஆவல் உணர்ச்சி யெல்லாம்....! மேலும் எங்கள் மகள் அவள். அவளேப்பற்றி உங்களுக்குக் கவலை வேண்டாம். மோகன் : என் இப்படி என் மனத்தைப் புண் படுத்தி
கிருப்? லகஷ்மி : சோத புண்ணே என் கெஞ்சில் ஏற்படுத்திய
வருக்கு இத்தக் கேள்வி கேட்க கா இருக்கிறதா?
(அவள் முகத்தில் கோபக் கனல்
பாய்கிறது.} மோகன் : கீ இனங்கா விட்டால் பின்னுல் அதற்காக
வருக்கப் போகிழுப். லகஷ்மி : அப்பொழுது நீங்கள் எனக்குக் கேதுதல்
சொல்ல வரவேண்டியதில்லை. மோகன் : லலிதா என்னிடம் வருவதை சீ எப்படித் தடுப்பாயோ, பார்க்கலாம். மாதவன் சம்மதம் கருவார். லகஷ்மி : (கோபமாக) தீ ஒரு துஷ்டன். பெண்கண் மயக்குபவன்' என்று அவரிடம் சொல்லித் தடுப்பேன். மோகன் : ஆமாம். அப்படிச் சொல்வி காடமிய உணச்
குப் பழி தேடப்போகிருயா? லகஷ்மி : எனக்குப் பழி வக்தால் வாட்டும்; என் மகள்
உன்னுடன் பழகச் சம்மதிக்க மாட்டேன்.
(கதவைத் தட்டும் சப்தம்} மோகன்: ஹலோ, மாதவன்!
லக்ஷ்மி : லலிதா, அப்பாஆ அழைத்த வக்க விட்
டரயா? என் இவ்வளவு ன்ேம்?
tலலிதாவும் அவன் தங்ண்த புரொ
பசர் மாதவனும் டின்னே
துழைகிருச்கன், சைதனத்துக்கு
காங்சவங்க இருக்கும்;