பக்கம்:ஆனந்தத் தேன் 1956.pdf/79

சும்மர இருக்கும் எல்லை 65 எல்லைக்குள் விட்டான். நான் என்னையே இழந்துவிட்ட தால் என்னுடைய முயற்சியின் பயனாக அங்கே போக வில்லை. எல்லாம் அற, என்னை இழந்த நலம் விளைவித்தவ னாகிய முருகனே அந்த எல்லைக்குள் என்னைச் செலுத்தி னான். அவனது அருள் வல்லமை இருக்கிறதே, அதுவே என்னைச் செல்லவிட்டது" என்கிறார். அவன் எத்தகையவன்? இகல் வேலன்; பகைவரோடு மாறுபட்டு எதிர்த்து வெல்லும் வேலைக் கையில் உடையவன். இறைவன் திருவருளினால் தாம் பெற்ற இன்ப அநு பவத்தை எடுத்துச் சொல்லும்போதெல்லாம் வள்ளியம் பெருமாட்டிக்குக் கிடைத்த இன்பத்தையும் நினைப்பூட்டு வது அவர் வழக்கம். இதற்கு முன்பு இரண்டு பாட்டிலே அதைப் பார்த்தோம். உள்ளத்தில் அரும்பும் தனிப் பர மானந்தத்தைச் சொல்ல வந்தவர், "பெரும்பைம் புனத்தி னுட் சிற்றேனல் சுரக்கின்ற பேதை கொங்கை விரும்பும் குமரன்" என்று பேசினார். அப்படிச் சொல்லும்போது, 'வள்ளி கல்யாணம் என்பது சிற்றின்பக் காதல் அல்ல; பேரின்பக் காதல்; ஆண்டவன் வள்ளியம்பெருமாட்டியைத் தானே வலிய வந்து ஆட்கொண்டு அருள் வெள்ளத்தைப் பாய்ச்சினான்' என்பதையும் புலப்படுத்துகிறார். வள்ளி மணவாளப் பெருமாள் சிற்றின்பத்திற்கு நாயகன் அல்ல, அவன் பேரின்ப அனுபவம் தந்தவன் என்ற குறிப்புத் தோன்றப் பல இடங்களில் கூறுகிறார். இந்தப் பாட்டி லும் வள்ளியைப் பற்றிப் பேசுகிறார். வள்ளியின் மொழி நல்ல கொல்லியைச் சேர்க்கின்ற சொல்லியை. கொல்லி என்பதற்கு இரண்டு பொருள் உண்டு ஆளைக் கொல்கின்ற நஞ்சுக்குக் கொல்லி என்று பெயர் .5