பக்கம்:ஆனந்தத் தேன் 1956.pdf/99

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

மயிலின் வேகம் 85 அந்த வாகனம் எப்படிச் செல்கிறது? தானே குறிப்பு அறிந்து நடக்கிறது. இயல்பாக வேகமாய்ப் போகும் குதிரையைச் சவுக்கால் அடித்தால் எப்படிப் பறக்குமோ அப்படிப் போகிறது மயில். அந்த வேகத்தைச் சொல்ல வருகிறார். மணிக்கு இத்தனை மைல் வேகமென்று சொல் வது யந்திரக் கணக்கு. இங்கே கவிஞர் அல்லவா அந்த வேகத்தைக் கற்பனைக் கண் கொண்டு பார்த்துச் சொல் கிறார்? மயில் வேகமாகப் போகும்போது என்ன ஆகிறது? மயிலின் தோகையில் உள்ள பீலி அசைகிறது. அசையும் போது விசிறி விசிறினாற்போலக் காற்று அடிக்கின்றது. முழுத் தோகையின் காற்றைப்பற்றிச் சொல்லவில்லை. பீலியின் கொத்து அசைகிறது ; அசைந்தவுடன் காற்று அடிக்கிறது. அசுரர்களைச் சங்காரம் செய்வதற்காக வீர மூர்த்தி யாய் முருகப் பெருமான் எழுந்தருளுகிறான். அவுணர்க ளிடம் மறக் கருணை காட்டி ஆட்கொள்ளவேண்டும் என்று நினைக்கிறான். உலகத்திற்கு ஏற்பட்ட துன்பத்தை நீக்கி இன்பத்தைச் செய்ய வேண்டுமென்று வருகிறான்.உயிர் களுக்குத் துன்பம் இழைக்கும் அசுரர்களிடம், நல்வழிக்கு வாருங்கள் என்று சொன்னால் அதை உணர்ந்து அடங்க மாட்டார்கள். அவர்களை அடித்து அடக்கி ஆட்கொள்ள வேண்டுமென்ற எண்ணம்; வீராவேசத்துடன் வருகிறான். அப்படி வரும்போது அவனைச் சார்ந்துள்ள பொருள்களி லும் வீரம் எதிரொலிக்கிறது. ஓர் ஆடவன் மிக்க கோபம் அடைகிறான். அந்தக் கோபத்தை மீசை துடித்துக் காட்டுகிறது; கண் சிவந்து காட்டுகிறது; உடம்பு பதறிக் காட்டுகிறது. அதைப்போல முருகன் போருக்கு வேகத்தோடு வருகிறான். அந்த வீர வேகத்தில் வேல் பளபள என மின்னுகிறது. மயில் மிக

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:ஆனந்தத்_தேன்_1956.pdf/99&oldid=1725305" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது