பக்கம்:ஆரிபு நாயக வசனம்.pdf/58

காயிரத் தகாத்தது. தொடுத்தான். இசைபாடுதவிற் சிறி ஆம் வழுவாது யாழ வீட்டி, தாயிரு வையும் அடித்து இனிமையான பாட்டுக்க ளைப் பாடினான், அவன் பாடும் இனிய குரலோசையும்,அ தற்கேற்ற வீனாகானமும், பாட்டுக்களின் நுண்மையான உட்பொருளும் அந்தப் சபைக்கன் இருந்தார் எல்லாரை அம்உஞ்சச் செய்தன. அவர்கள் உள்ளம் உருகி, உயிர் உருகி, உடனும் உருகிப்போம்படி ஆயிற்று. அங்கவந் திருப்பவர் எல்லாரும் சாமானியர் அல்லர்; அல்லாகுத் நடி லா வடைய இஷ்கு என்னும் போசை கொண்ட ெ யோர்கள். ஆதனால், அவன் செய்யும்மீணாகாலும் அநூ களைப் பேரின்ப ஆர்த்தத்திற் கொண்டு சென்றது.ததஞல் அவர்கள் தத்தம் இருதயத் வயெல்லாம் அப்போது அல்லாகுத் தஆலாவின் பக்கத்தே திருப்பிக்கொண்டர். கிள், இந்த ஹேத்தில் எல்லாரும் விருந்துண்டு ரோதபர் டியால், சல்தானுல் ஆரிபீன் சையிது அருமதல் கடர றலி ல்லாகு அன்கு அவர்கள் தங்கள் டஆசிரியராகிய சைரு அலி யின் செருப்புச் சுழற்றி வைத்திருக்கும் இடத்தீக் 121 குக் கல்லாய உட்சனச்திரும் திங்கள் LAB இன்னை சுகாசன் ரன்கீதம் பாடுதல் யார் இது சையின் அரசி த்தல் மணிங்களைத் திருப்பியஎல்லரும் அத்தே மிகத்யானர்கள் உள்ள என்றும் அணிலே சவுணர்ச்சியாகிய நெய்சையிட்டுப்பி, வாகிலாம் இல் எல்லாத என்னும் தின்மு இய சிவா ததிரியைத் திரித்தும், போட்டு, அத்தி 95; எல்லா வி இஷ்து என்கின்றபரம் அசன் இச்சையாகிய சுடரைச் கொளுத்திகிட்டார்கள். டர் அத்திரியில் பற்றி நின்று எரியத் தொடங்கிற்று, மன உணர்வை ஹிரரித்துத் தன்வைப் படுத்தும் தன்பொரு அமைந்த பாட்டுக்களை இன்னியக்கக்காாள் பரகேயிடத்து, பெரியோர்களின் கள்ளத்தில்பர் இச்சை என்கின்ற அரு சினி மூண்டு கொழுந்துவிட்டு இயற்கைதானே.