பக்கம்:ஆரிபு நாயக வசனம்.pdf/60

31 காயிரத் தகர்த்தது. தூண்டிநின்ற இன்னிசைச் சந்தம் திடீரென நின்றபோது, கழுத்திநிலையிற் படிந்துகிடந்த அவர்கள் அகளவரும் ணர்ச்சி பிறந்து அவ்விச்சையை மறந்து சாக்கிரநிலையில் ஆனார்கள். இவ்வாறு ஆனதால், அப்போது அவர்களுக் கு உண்டான சிளம் ஆறக்கக்கது அன்று. ஒருவரை ஓ ருவர் பார்த்து “நாம் நின்ற நிலையிலிருந்து மாறுதற்கு இவ்யாது செய்தவர் யார்?” என்று சொரித்தார்கள உ. சர்ச்சி அற்றுக்கிடந்த அவர்களுக்கு யாது தெரியும்? கழர்கதை ஒருவரும் அறியவில்லை. பின் அந்த இன்னி சைக்காரினே அவர்கள ரோக்கி, கெழ்ந்த காரியத்தைச் கொல்வீக்காட்டினான். தாயிற வை இவர் பறித்துத் தகர்ந்து எறிந்தார் என் நு அவன் சொன்னபோது, அவர்க களுக்குப் பிறந்த இனம் கொஞ்சமல்ல, விரவர்கள் கண்களில் அக்கினிப்பொறி தெறிப்பு சாயகழவர்களைச் சினந்து பார்த்துவிட்டு, பின் சைகு அலி யை நோக்கி “சைகே, பார்த்ரோ? உம்மிடத்தூக் கல்விகற்கும் அந்தச் சிறுமாளுக்கர் இவன் அடிந்த தாயி ரு வைப் பிரிக்கி உடைந்து ன திந்தளநாம். தினை என் என்று நீர் கேட்பிராக எனச் சொன்னுகள். அதற்கு சைத அவி அது சரிதான். நீவிரே என் மாணாக்கரான அச்சிறுவரை என் அப்படிச் செயநீர்' என்று கேளுங்கள். அதற்கு அவர் நேரான மறுபெயழி தந்நால் ஆகட்டும். இல் லையாயின் சானே கேட்கின்றேன் ? என்று பிரதி சொன ஹார்கள். இதினைக் கேட்ட அவர்கள் அனைவரும் சுல்தா னுல் ஆரிபினர்களைக் சினத்த பார்வையாகப் போர்த்துக் கீழ்வருமாறு கேட்டன்ர் கள " சிறுபிள்ளையே, எங்கள் எல்லாரும் முழுகிக் சீடர் இன்பம் நகரும்பொருட்டு எங்கள் உளவம் என்னும் ஊற்றுக்கண்களில் மின்று அவ்லாகுத் தஆலா வின் இக்கு என்கின்ற போர்ாந்தப் பிரவாகம் பெருகி வழிநற்ளுக் கரு 公