பக்கம்:ஆரிபு நாயக வசனம்.pdf/69

ஆரிபுநாயக் வசனம். என்று சொல்லிவிட்டு, உடனே திரும்பினர்கள். இதைக் + யல்சுபும் கூடத் திரும்பினார். அழுத கண்களையும் அஞ்சிய செஞ்சிண்யும் உடையவர்களாய் நாயகமவர்கள். திரும்பி, அல்லாதத் தஆலா வுக்கு மிகத் தாழ்மையோடு வந்து தங்கள் மனைக்குட் சென்றார்கள். யஃகூபு தமது இருப்பிடஞ் சென்றார். மனைக்குட் டிருந்த நாயகமவர்கள் தாங்கள் இருக்கு ட்டத்திற்போய் உட்காந்து, அந்தநேரமுதல் அல்லாருத் தண இடந்து அழுது கீழ்வருமாறு முறையிட ஆரம். பித்தார்கள்:-- அகிலான்.. சாரசரங்கள் அனைத்திற்கும் ஆதியா னவனே, அடிதூரார்கள்மீது இரக்கம் உள்ளவனே, எவ் 21 லும் எவற்ற லும் அறியப்படாத ஒளியையுடையவனே, அப்புரவான குணத்தை யுடையவனே, நிதியுள்ளளமோ, நாடியவர்களுக்கு நேர்வழி காட்டுகின்ற அநாதியாவை ,ே உள்னுடைய இணையில்லாத தாத்து எதிவேர். அந் ேைய மன் றிப் பிறிதொன்றையும் காடாத ஒருவன், இப் போது சக்கு சம்ணித்த கருமாத்து என்னும் அந்பு இத்தை ஒரு வொருளென்று மதித்து கிரும்பிச் செய்ய பாடான். கிள்ளற் படைக்கப்பட்டவற்றுள் நேர்வழி பெற்றவை அனைத்தும் அந்த தாத்து ஒன்றையே நாடாநிற் கும். உண்மையாக ஒரு ஹப்பா னவன் மஹயூபா னவனை வஞ்சிக்கமாட்டானன்றே! உன் அடியார்களுள் மிக்க எ ளியனை எனக்கு உரிப்பன் பேமள யார்? ஒருவ ரும் இல்லை, வற்றை உண்டாக்குபவன் ஐயே, அங் துளம் உண்டக்கனவற்றை அழிப்பவன் யேன் அடி ட்கள் இன ளங்களும் காப்பவன் ரீயே; எனக்கு உவப் மள்ள ஹபுே நிதிய; என்றைக்கும் என்மீது அன்புள்ள பார்வை வை: ரகக்ஷிப்பவன் நமப, உன்னையன்றி வே