பக்கம்:இன்ப ஒளி, அண்ணாதுரை.pdf/26

26

இன்ப

விக்ர: அப்படியா திருமுடியாரே! அறியேனே நான், இதுவரையில் ஐயன் அருள்பற்றியெல்லாம்! அறிய முயல்கிறேன்; சென்று வாருங்கள்...!

[திருமுடியார் ஏமாற்றத்துடன் போகிறார். அவர் போனதும்] முட்டாள்கள் ஐயனாம்! அருளாளர் ஆண்டவனாம்! வீரத்தை விலைகூறிவிட்டு கோழையாகிவிடு என்று கூறுகிறார் அமைச்சர்; வயிறு இருக்கிறது என்று வாதாடுகிறார்களாம் மக்கள். வீறு கொண்ட வேங்கையிடம் வீழ்ந்துகிட என்று ஆணையிட்டு அடக்கப் பார்க்கிறார்கள் அனைவரும்.]

காட்சி—6

[அறிவானந்தர் தம் ஆராய்ச்சி பற்றி குறிப்புத் தொகுத்து வைத்திருப்பதைப் புரட்டியபடி இருக்கிறான் குணாளன். அருகே அவன் தங்கை திருமதி அமர்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்.]

திருமதி: அப்பாவின் போக்கு எனக்குப் புரியாத புதிராகவே இருக்கிறது. வேளாவேளைக்குச் சோறுகூட தின்பதில்லை. அப்படி என்ன ஆராய்ச்சியோ?

குணா: திருமதி! எழுந்ததிலே இருந்து அப்பா தூங்குகிற வரைக்கும் அவர்கூடவே இருக்கிறாய். மலைச்சாரல், பாறைப்பகுதி, காட்டுப்பக்கம் அங்கே இங்கே என்று அலைந்து அலைந்து ஊரில் இருக்கிற வேர்களையும், பச்சிலைகளையும் கொண்டு வந்து ஆராய்ச்சி செய்கிறார் அப்பா! அவர் கவலை அதிகமாகிக்கொண்டே இருக்கிறது. அப்பாவின் ஆராய்ச்சிக்கு ஒரு முடிவேற்பட்டுவிட்டால், அந்தப் பொன்னாள் இந்த நாட்டின் நன்னாள்! போர் இருக்காது! போர் காரணமான புகைச்சல் இருக்காது! புரட்சி இருக்காது! வறட்சி இருக்காது! வறுமை இருக்காது! பசிப்பிணியே பாரைவிட்டு அகன்று போகும்.

[இதைக் கேட்டுவிட்டு திருமதி விழுந்து விழுந்து சிரிக்கிறாள்.]

குணா: பைத்தியமா உனக்கு? திருமதி! ஏன் சிரிக்கிறாய்?