தனிப்பாடல் கனிச்சுவை
115
13. வீணானவை
பயன் செய்பவை, பயன் செய்யாதவை என எந்தப் பொருளிலும் செயலிலும் உண்டு. அவற்றைப் பற்றி எண்ணிய ஔவையார் இவை இவை வீணானவை எனக் குறிப்பிடுகிறார்.
உழவன் என்றால் மாடு இருக்க வேண்டும்; மாடு இல்லாத உழவன் வாழ்வு பயன்செய்யாது.
வணிகம் செய்வானுக்கு நல்ல அறிவு வேண்டும்; அறிவில்லாதவன் வணிகம் பயன் செய்யாது.
ஆட்சி நடத்துபவன் என்றால் நல்ல நாடு இருக்க வேண்டும்; நல்ல நாடு இல்லாதவன் ஆட்சி ஆட்சி ஆகாது. கல்வி என்றால் கற்பிக்கும் ஆசிரியன் வேண்டும்; கற்பிப்பவன் இல்லாத கல்வி பயன் செய்யாது. குடும்பம் என்றால் குணமிக்க பெண் இருத்தல் வேண்டும்; குணமில்லாப் பெண், குடும்பப் பயன் செய்யாள். வீடு என்றால் விருந்தோம்பல் வேண்டும்; விருந்து செய்தலில்லாவீடு பயனாகாது. இக்கருத்துடைய ய
பாடல்:
“மாடில்லான் வாழ்வு; மதியில்லான் வாணிகம்; நல் நாடில்லான் செங்கோல் நடாத்துவதும்; - கூடும் குருவில்லா வித்தை; குணமில்லாப் பெண்டு; விருந்தில்லா வீடும் விழல்”
மதி - அறிவு. செங்கோல் - ஆட்சி. குரு-ஆசிரியர். விழல் - வீண், பயனற்றது.
