புறம் கூறும் அறம் 27
என்று பாடி, அறத்தின் வழியில் அவன் நிற்க வேண்டிய நெறி யினைப் புலப்படுத்தியுள்ளார்.
அறிவிற் சிறந்த ஒளவைப் பிராட்டியார். அறத்தின் வழியே ஆற்றப்பெறும் நல்வினையொன்றே உயிர்க்கு நாளை உறுதுணே நிற்கும் என்று வற்புறுத்தியுள்ளார் :
வாழச் செய்த கல்வினை யல்லது ஆழுங் காலைப் புனைபிறி தில்லை *
-புறம்: 367: 10, 11.
இப் புலவரே பிறிதோரிடத்தில் நிலனே! நீ நாடாக இருந்தாலும், காடாக இருந்தாலும், பள்ளமாக இருந்தாலும், மேடாக இருந்தாலும் இருப்பாயாக, எவ்வாருயினும் எவ். விடத்து ஆண்மக்கள் நல்லவராயுள்ளரோ அவ்விடத்து நீயும் நல்லை; அஃதல்லாது நினக்கென ஒரு நலமில்லை என்று பாடியுள்ளமை கொண்டு மனிதப் பண்பாட்டின் மாண்பினைத் தெற்றெனத் தெளியலாம் :
நாடா கொன்றாே காடா கொன்றாே
அவலா கொன்றாே மிசையா கொன்றாே
எவ்வழி கல்லவர் ஆடவர்
அவ்வழி நல்ல வாழிய கிலனே, - புறம்: 187
நன்னெறியில் நடந்து இவ்வுலகிலேயே புகழினைப் பெற்றவரே மறுமையுலக இன்பமும் மட்டின்றிப் பெறுவர் என்பதனைப் புலவர் மோசிகீரளுர் உணர்த்தியுள்ளார் :
இவண் இசை யுடையோர்க் கல்லது அவனது
உயர்நிலை யுலகத்து உறையுள் இன்மை.
-புறம்: 50: 14, 15.
இது குறித்தே திருவள்ளுவரும்,
ஈதல் இசைபட வாழ்தல் அதுவல்லது
ஊதிய மில்லை உயிர்க்கு --திருக்குறள்: 2.31.
என்று கூறிப் போந்தார்.
