இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
பெருஞ்சித்திரளுர்
மொய்த்த, எ தில் முகம், நெற்றி,தி லாப்பிறை மொய்க்கும் இருவிழி வண்?--முகத் தாமரை யில்கனி வுண்டு;-மலர்ச்
செண்டு!-கீழ் வைத்த.மு கைமுக்கு, முத்தின் ஒளிநகை
மூடிய வாய்பழக் கோவை-செவ் வல்லி நிறம்.ஒளிர் பூவை- அந்தப்
பாவை-விழி தைத்ததின் றே,யவன் கண்ணிலும் மார் பிலும்;
தாங்கில னே,ஒளி மின்னல்-முகத் தாழ்த்தின ைே;அந்தக் கன்னல்-தல்ப் பின்னல்-தனைக் கைத்தளங் கொண்டவன் முன்னர்வந் தாள்,உயிர்க்
காதல் வருந்தேரைப் போலே-மணக் காட்சி நேர் காண, அவன் பாலே-தின்
- ருளே! 2
'உங்களைத் தான்வழி பார்த்திருந் தேன்;எனக்
கோருதவி செயல் நன்றே!--அதும் உண்மையாய்ச் செய்குவீர் இன்றே!-குணக்
குன்றேl'- எனத்
திங்களேத் தாழ்த்தும் ஒளிமுகத்தாள்-நகை சிந்திவினவுதல் கேட்டான்!--விழி சிக்கி யிருந்ததை மீட்டான்!--நடை
போட்டான்!--அவள்,
ss