ஓர் இரவு
67
[வைத்தியர் வருகிறபோது தேவருக்கு வெந்நீர் ஒத்தடம் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாள்சொர்ணம்.
வைத்தியர் கை பார்த்துவிட்டு, உடம்பிலே பல இடங்களிலே அடிபட்டிருப்பதையும் பார்த்துவிட்டு, தோட்டக்காரனைப் பார்த்துக் கூறுகிறார்]
வை : ஏம்பா! சமாசாரம் வேறேயா இல்ல இருக்கு. மார்வலி நோவாலே ஏற்பட்டதில்லை. ஆசாமியை எங்கேயோ சரியாக் குமிறிப்பூட்டாங்கப்போல இருக்கே.
தோ : அப்படின்னா?
வை : அட, எங்கேயோ அடிஅடின்னு அடிச்சிருக்காங்க. மேல் காயத்தைவிட உள் காயம் அதிகம். கவனிக்காமே விட்டுவிட்டா உள்காயம் ரொம்ப ஆபத்தாச்சே.
தோ : சரி. அதுக்கு என்னா செய்யணுமோ செய்யுங்க.
வை : கைகால் பிசகி இருக்குமோ?
[தேவரின் கைகாலை நீட்டியும் மடக்கியும் பார்க்கிறார். தேவர் வலி தாளாது கூச்சலிடுகிறார்]
நினைச்சாப்போலத்தான் இருக்கு. கால்பூட்டு கொஞ்சம் விலகி இருக்கு.
தோ : ஆமாம்! நடக்கக்கூட முடியாதுன்னு சொன்னான்.
சொ : நொண்டி நொண்டித்தான் நடந்தாரு.
வை : அது கடக்குது கழுதே! மூணு நாள் பச்சிலைக் கட்டிலே...! பறந்து போவுது போ.
சொ : மூணு நாளாவுமா?
வை : அட, இன்னக்கி ஜுரம் வந்துடுச்சேல்லோ?
[சொர்ணம் தேவரைத் தொட்டுப் பார்த்து]
சொ : ஆமாம், நெருப்பாட்டம் இருக்கே!
[வைத்தியரும் தொட்டுப் பார்த்து]
வை - ஜுரந்தான்! அலட்டுமேலே வந்த ஜுரம். அது கடக்குது கழுதே! அதுக்கு ஒரு மாத்திரை தரேன், சொல்லாமே ஓடிப் போவும். அப்பாலே மூணு நாலு நாள்
