பக்கம்:கண்ணாயிரத்தின் உலகம்.pdf/103

துண்டு

105

பாரத்: (கோபமாக) போதும் அப்பா, உம்மோட ஆவேசப் பேச்சு... எழுந்து வாங்க உள்ளே... அவசரமான விஷயம்.

[ராம்லாலின் கரத்தைப் பற்றி இழுக்கிறான்; அவர் செல்ல மறுக்கிறார். சுப்புத்தாய் பயந்து போகிறார்கள்.]

சுப்பு: வேண்டான்டா பாரத்து, வேண்டாம்! விபரீதமாக ஒண்ணும் செய்து விடாதே! (பாரத்பூஷண் தலை தலை என்று அடித்துக் கொண்டு) பையத்தியமா, உங்க இரண்டு பேருக்கும்...

[ராம்லால் சிறிதனவு பயந்தாலும், முடுக்குக் குறையாமல் நிற்கிறார். பாரத்பூஷண், அவரைச் செல்லமாக, காத்தைப் பிடித்து இழுத்து, உள் அறை பக்கம் போகிறான். சுப்புத்தாய், அதைப் பார்த்து...]

சுப்பு: வேண்டாம்டா பூஷணம்! நான்போறேன் சமயற்கட்டு பக்கம்; நீங்க இங்கேயே பேசுங்க...

[கூடத்து வெளிப்புறக் கதவைத் தாளிட்டுவிட்டு சுப்புத்தாய், சமையல்கட்டை நோக்கிச் செல்கிறார்கள். சோபாவைக் காட்டி ராம்லாலை உட்காரச் சொல்லி மரியாதை செய்கிறான், பாரத். அருகே ஒரு நாற்காலி இழுத்துப் போட்டு உட்கார்ந்தபடி]

பாரத்: உட்காரப்பா! ஏம்பா! ரொட்டித்துண்டு படித்துவிட்டு, பயந்தே போய்விட்டியா...நம்ம மகனா இப்படிப்பட்ட முறையிலே எழுதினான்னு ஆத்திரம், உங்களுக்கு...

ராம்: (கேலியாக) செச்சே! ஆத்திரம் வரலாமா, அறிவுக்கு அரசனாச்சே நீ! நீ எழுதின புத்தகத்தைப் படிச்சதும், கட்டித் தழுவி உச்சி மோந்து, முத்தமிட வேண்டாமா, நானு...