பக்கம்:கண்ணாயிரத்தின் உலகம்.pdf/16

உலகம்

17

சிங்.: தெரியுமே எனக்கு, இவன் ஈடுபட்டிருக்கிற நல்ல காரியம்... அக்கா! நாட்டியக்காரி வீட்டிலே இவனுக்கு என்ன வேலை? என்ன வேலைன்னு கேளேன்...

கண்.: (தைரியத்தைத் தருவித்துக்கொண்டு) அடே அப்பா! பெரிய தப்பு கண்டுபிடித்துவிட்டாரு... நாட்யக்காரி வீட்லே போனது வேலையத்து அல்ல. ஏழைப் பிள்ளைகள் உதவிக்காக விழா நடத்தறமே... அதிலே நாட்டியமாட ஏற்பாடு செய்யப் போயிருந்தேன்.

அன்.: (அன்பாக) நீ ஏண்டா போகணும்? ஒரு ஆளை அனுப்பி கேட்டனுப்பறது...

கண்.: (விளக்கம் அளிக்கும் முறையில்) வேறே ஆளை அனுப்பி இருந்தா... ரூபா ஆயிரமல்லவா கேட்டிருப்பாங்க. நானே போனதாலேதான், 'தம்பி, தம்பி! நீ வீடேறி வந்த பிறகு பணத்தைப் பத்தின பேச்சே கிடையாது, என்ன விருப்பமோ, கொடு'ன்னு சொல்லி இருக்காங்க...

அன்.: பார்த்தியாடா தம்பி! அதனாலேதான் போயிருக்கான் கண்ணாயிரம்..

சிங்.: (குத்தலாக) இவன் முகத்தைப் பார்த்ததும் பணமே வேண்டாம்னு சொல்லிவிட்டாங்க...ஏண்டாப்பா! அப்படித்தானே?

கண்.: (விளக்கம் தருகிற முறையில்) எனக்காகன்னு சொன்னனா? எல்லாம் அப்பா பேரைச் சொன்னதும் 'சரி சரி'ன்னு ஒத்துக்கொண்டாங்க. (குத்தலாக) நாட்டியமாடற பொண்ணோட அம்மா, நான் அப்பா பேரைச் சொன்னதும், 'அவர் மகனா நீ! அவரோட மகனா!' என்று கேட்டுப் பூரித்துப் போனாங்க...!

[சிங்காரவேலர் கூச்சமடைகிறார். முகத்தை வேறு பக்கம் திருப்பிக்கொள்கிறார்]

அன்.: அவளுக்கென்ன, அவ்வளவு உருக்கம் உங்க அப்பன் பேரைக் கேட்டதும்...