இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
விகின்ற பூஞ்சோலை
பகலிரவாய் அழுதழுது பாவை வடித்த கண்ணில்
பாலைவனம் ஈரமானது - இவள் பஞ்சுமணம் பாறையானது!
முகநிலவில் கொலுவிருந்த
குங்குமத்தின் தடயம்கூட
முழுவதுமாய் மறைந்துபோனது - இவள் மூச்சுகளும் கரைந்துபோனது!
மூலையிலே நகர்த்திவச்ச
ஆளுயரக் கண்ணாடி
முதுகைமட்டும் பார்த்திருக்குது - இவள் முழுமனசும் வேர்த்திருக்குது:
காலையிலே பூத்தமலர்
மாலையிலே உதிர்ந்திங்கு
காம்போடு வாடிக்கிடக்குது ஒரு கைசேரத் தேடித்துடிக்குது
எலும்பெல்லாம் விறகாகி
தசையெல்லாம் தீயாகி
எரிகின்ற பூஞ்சோலைக்கு -வெறும் ஈரச்சேலை போர்வை எதுக்கு?
