வருவதும் போவதும்
அன்றொருநாள் மாலை ஆறுமணி இருக்கும்
தென்றல் இளங்காற்றுச் சில்லென்று வீசியதால்
மாலைப் பொழுது மனத்துக் கினியதுவால்
சாலப்பல நலத்தைச் சார்ந்துநின்ற நேரமது
எந்தன் தமிழ்த்தலைவி என்னுயிரின் வைப்பிடத்தாள்
சொந்தமனை தன்னில் தூதுபல சொல்லிடுவாள்
வேகத்தே செல்ல விரைவாய் நடக்கையிலே
மோகாந்த மாலை முழுமதியென் காதலியின்
பொற்பார் முகமே போற்கிழக்கே தோன்றியதால்
அற்புதங் கண்டு ஆழ்ந்தநிலை தனில்இருந்தேன்
எங்கிருந்தோ வந்தாள் எல்லாவெண் பற்களையும்
இங்கென்முன் காட்டி எழில்மிகுந்து நின்றவள்போல்
என்இடது பக்கம் எட்டி வடக்கிருந்து
கன்னிறைந்த காடு கடுகி நடந்தவள்போல்
தோன்றினாள் ஆனாலும் தூய்மைஅங்கே காணவில்லை
கான்றும் கொடுஞ்செயலைக் கண்ணிரண்டும் காட்டினவே
என்னருகே வந்தாள் எதடா சனியனென்று
பின்னுமென் வழிபார்த்துப் பெயர்ந்திட்ட வேளையிலே
வழிமறித்து என்முன் வார்த்தைபல சொல்லிநின்றாள்
நான்ஓர் வடஜாதி நாட்டிலெனைப் போன்றவரைக்
காணக் கொடுத்துவைப்பார் காசினியி லுண்டேயோ?
என்அழகு உன்கண்முன் ஏன்று தெரிவதைப்போல்
உன்முன்னர் இதுவரையும் ஒருவரையும் கண்டதில்லை
108
