44
தா:— என்ன சொல்றேன்னே புரியலையேடா, பக்கிரி!
ப:— (அவரை உட்கார வைத்து. கண்களைத் துடைத்துவிட்டபடி) பொன்னியைப் பொன்னனுக்குக் கலியாணம் செய்துவிடலாம்பா!
தா:— தாலி அறுத்தவளுக்கு...
ப:— மறுதாலி கட்டறது...(தாண்டவராயன் மருட்சியுடன் பார்க்க) விதவைக்குக் கலியாணம்...
தா:— பக்கிரி! அடுக்குமாடா. இது...
ப:— (பொன்னியைக் காட்டி) இது, அடுக்குமா? பொன்னனைக் கொலையே செய்துவிட்டாலும், பொன்னியைச் சாகடிச்சாலும், நாமே செத்தாலும், வெட்டுப் போனவ என்கிற இழிவு நம்ம குடும்பத்தைச் சுத்திக்கொண்டு தானே இருக்கும், அதனாலேதான், பொன்னனை, வெட்டிப் போட்டுவிட்டு, மறு காரியம் பார்க்கறதுன்னு போன நான். இந்தத் தீர்மானத்துக்கு வந்தேன். அவனும் பொன்னியோட வாழ்வு நாசமாகக் கூடாது. நம்ம குடும்பத்துக்கு இழிவு வரக்கூடாது என்பதிலே அக்கறை கொண்டவனாத்தான் இருக்கிறான். அப்பா! பொன்னனுக்கு உள்ளபடியே பொன்னியிடம் அன்பு இருக்குது.
த:— ஊர் உலகம் என்ன சொல்லும்...
ப:— அறிவாளிங்க புகழ்ந்து பேசுவாங்க. விவரம் விளக்கம் தெரியாதவங்க, பழய குட்டையிலே. ஊறிக் கிடக்கறவங்க உளறிக் காட்டுவாங்க.. நாம் அதைப்பத்திக் கவலைப்படக்கூடாது. நம்ம பொன்னியோட வாழ்வு சுகப்படும், மானம் நிலைக்கும், குடும்பம் தழைக்கும்.
தா:— நம்ம குலத்திலேயே இதுவரை நடக்காத விஷயம்... நம்ம பரம்பரைக்கே புரியாத புதுமையாச்சேப்பா...
