பக்கம்:காதல் ஜோதி, அண்ணாதுரை.pdf/95

95

பொ:— செச்சே! கேட்கப் பிடிக்கல்லேப்பா... இப்படியா ஒரு மகானைப்பற்றி இழிவா பேசறது.

ப:— பொன்னா! இப்ப நான் சொன்னனே, இது ஒரு மகானோட கதையில்லே... கடவுளைப்பத்தி அவருடைய வக்கீல்களா இருந்து பேசறாங்களே பக்தருங்க, அவங்க சொல்கிற கதை...... வல்லாள மகாராஜா கதைன்னு பேர். நாங்க அதை நாடகமாடக்கூட ஆடினோம் முன்னே...

பொ:— கடவுள் இப்படி செய்தார்னா கதை இருக்கு...

ப:— புண்ய கதை!

பொ:— எது, இதுவா?...

ப:— இப்படித்தான், பொன்னா! இப்ப, நீ கேட்டாயே, இதுவா புண்ய கதைன்னு — அதேபோலத்தான், திராவிடக்காரனுங்க, கேட்கறானுங்க. ஐயா! பெரியவங்களே! இப்படி எல்லாம், கடவுளை இழிவுபடுத்துகிற விதமான ஆபாசக் கதைகளைக் கட்டி, புண்ய கதைன்னு புளுகு பேசி. ஜனங்க மனதைக் கெடுக்கறீங்களே, சரியான்னு கேட்கறாங்க — தப்பா பொன்னா!

பொ:— கேட்காம இருக்கறதுதான் தப்பு பக்கிரி! யோசிக்கப் போனா, கடவுளைக் கேவலப்படுத்துகிறவங்க, பக்தானு வேஷம் போட்டுத் திரிகிறவங்கதான்னு புரியுது...

(இதற்குள் பத்திரிகை வாங்கி, மற்றப் பக்கங்களைப் பார்க்கிறான், பொன்னன், தங்கவேலும் சுகுணாவும் சேர்ந்து எடுத்த போட்டோ போடப் பட்டிருக்கிறது. அது கண்டு, பொன்னன்)

பொ:— பக்கிரி — பக்கிரி!... இதோ பாரு—இந்தப் படம்...

ப:— ஆமாம் — கலப்பு மணம்...! இது யாரு தெரியுமா...

பொ:— தெரியும்—நம்ம ஊரு சம்பந்தம் மகன்—பட்டாளத்திலே இருக்கறவன்—