பக்கம்:காதல் மனம்.pdf/27

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

24

காதல் மணம்

விடு. என்னே ப் புறக் த சிைத் கோபமும், . எசுக் த ரத்தின் பேச்சைக் கேட்கிக் கொண்டு, செட்டியார் என் இன வேலையைவிட்டு கேகின் கோபமும் சேர்க்க என் அறிவைக் இதடுத் துனிட்டன. கே.பி. பூ சிை யறையில யுேம் சுவாமிகளும் பேசிக்கொண்டதை சாப்பிட வந்த கான் கேட்டேன். பழிதீர்க்க வேண்டு மென்றே, நந்தவனக் காவலாளிகளுக்கு ல் ல போதையேற்றிக் துரண்டிவிட்டேன் கண் கேடு மகி கேடாக அந்தப் பாவிகள் உன்னேயும் சேர்த் துக் கட்டிப் போட்டுவிட்டார்கள் இரவு, டி. யி ல் உன்னேப் பார்க்க பொழுது என மனம் என்னபா ! பட்டது தெரியுமா? என் தவறை உணர்கிறேன் . ஆல்ை வருந்துவதில் பயனில்லை. நம்மிரு வான் ஒட்டு றவின் காரணமாகவே எனக்கு வேலை போயிற்று; உனக்கு மானம் போயிற்று. இனி கசம் இந்த ஊரில் இருப்பானேன்? என்ைேடு வக் விடு. எ ன் கு போனுலும் எனக்கு ட்ரைவர் வேலைக்குப் பஞ்ச மில்லை. விதவை என். பேச்சு .ே வ ண் - ம், அலமேலுவை ஆயிஷாபீபியாக்கி கிக்க ஹ் செய்து கொள்கிறேன். மறுக்காமல் ஒப்புக்கொள் அலமு, மன் முடிக் கேட்டுக்கொள் இறேன்." ன் கெட் உழிக் கவன் என்பன்ை அறிந்த பிறகும். அவன் காட் டும் அன்பும் ஆதரவும் அலமேலுவை தி ைகக்கவைக் கன. ஒரு புதிய தெளிவும், துணிவும் பி ஹங் த ன அந்த இளம் விதவைக்கு:

சையத் டாட்சாவின் முகத்தை ஏறிட்டுப் பார்த் தாள். சரி என்ருள் அலமேலு.மகிழ்த்தான் இளைஞன். "இாவு பனிரெண்டுமணிக்கு, குதிரை லண்டியோே புறக்கடை வாசற்பக்கம் வ ரு வேன். புறப்படக் தயாராக இரு" என் முன். அவன் கைகளைப் பற்றின்

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:காதல்_மனம்.pdf/27&oldid=1252704" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது