ஒளவையார் வரலாறு
41
லும் இயலாது; விரைந்து மீள்வர். இந்த உறுதியுள்ளமே என்னே ஆற்றியிருக்கச் செய்கிறது", எனத் தலைவன்பால் தனக்குள்ள, தளரா நம்பிக்கையை உணர்த்துகிறாள்.
“கார்காலம் தொடங்குவதற்கு முன்னரே வருவேன்" என்று தலைவன் சூளுரைத்துச் சென்றான்; கார்காலம் தொடங்கிவிட்டது; ஆனால், அவன் வந்திலன்; தலைவி, தான் உறுதி குலைந்து கலங்கத் தொடங்கினாள்; அந்நிலைக்கண், அவள் தோழி, "இது கார்கால மழையன்று; காலமல்லாக் காலத்துமழை; கார்காலம் இன்னும் தொடங்கப் பெறவில்லை" என்று பொய் கூறி அவளைத் தேற்ற முயலுகிறாள்; அது கண்ட தலைவி, "தோழி! மழைநீர் தாங்கி வரும் கரிய மேகங்கள் இடிக்கவும் தொடங்கிவிட்டன: மலையில் பெருமழை பெய்தும் விட்டது; வாடி வீழ்ந்து கிடக்கும் மலர்களை அடித்துக் கொண்டு அருவிகளும் பாய்ந்தோடத் தொடங்கிவிட்டன. அதோ காண்; ஆகவே, இது காலமல்லாக் காலத்து மழையன்று கார்கால மழையேயாம்," என்று கூறினாள். உடனே, தோழி, "கார்காலமாயின், தலைவர் வந்திருப்பாரே வந்திலரே! ஒரு வேளை வருவேன் என்று சூளுரைத்துச் சென்றது பொய்யோ?” எனக் கேட்டாள். அதற்குத் தலைவி, "இல்லை; இல்லை; வருவேன் என்று சூளுரைத்துச் சென்றார் என்பதும் பொய்யன்று: சூளுரைத்துச் சென்ற அவர் பொய்த்தலும் செய்யார்; அவர் தவறார் , பின், அவர் வந்திலரே. எனின், கிழவி நிலையே வினையிடத்துரையார்’ என்பர் பெரியோர்; எடுத்த காரியம் இனிது முடியும்வரை, தலைவர் பிறிதொன்றன் மீது கருத்துச் செலுத்துபவர் அல்லர்; அவ்வாறு செலுத்தலும் சரியன்று: ஆகவே, வேலையின் மிகுதியால், அவர் நம்மை மறந்திருக்கிறார், இதுதான் உண்மை; மறவாதிருப்பின், சூளுரைத்துச்
