30 மாநகர்ப் புலவுர்கன்
வறிது கிலேஇய காயமும் என்றிவை, சென்றளங் தறிக்கோர்போல, என்றும் இக்னத்து என்போரும் உளரே அனைத்தும் அறிவறி வாகாச் செறிவினை யாகிக், களிறு கவுள் அடுத்த எறிகல் போல ஒளித்த துப்பினே யாதலின், வெளிப்பட யாங்கனம் பாடுவர் புலவர்.” (புறம் : ட0) நலங்கிள்ளியின் கலங்களை இங்ஙனம் பாராட்டிய புலவர், அவன் நாட்டின் கலங்களேயும் பாராட்ட விரும் பினர்; அவன் நாட்டு கில நீர் வளங்களே முன்னரே பாராட்டியுள்ளமையால், அவன் காட்டுக் கடல் வாணிப வளத்தினேப் பாராட்ட விரும்பி, 'கலங்கிள்ளி! கின் நாடு, கடல் வளம் சிறந்தது : கின் கடற்கரை பெருங்கடல் ஒடும் பெரும்பெரும் காவாய்களும் நலிவின்றி உள்புக்கு கிற்கு. மாறு ஆழம் அமைந்த அறைமுகங்களே நிறையக் கொண்டது தம் கூம்புகளிடத்தே கட்டப்பெற்ற பாய்கள் களையப்பெருமலும், தாம் ஏற்றிவந்த பாரங்கள் குறைக்கப் பெருமலும், அவை ஆண்டுப் புக்குத் தங்கும்; ஆங்கு அவை வந்தபின்னரே, மீன் பிடிக்கும் பரதவரும், உப்பு விளே விக்கும் அளவரும் உட்புகுந்து பொருள்களேக் கரை சேர்ப்பர்; அவ்வாறு சேர்த்த கடற்செல்வத்தால் சிறப். புற்றது கின் நாடு," என்று பாராட்டினர்.
'கூம்பொடு - .
மீப்பாய் களேயாது, மிசைப்பரங் தோண்டாது புகாஅர்ப் புகுந்த பெருங்கலம், தகாஅர் இடைப்புலப் பெருவழிச் சொரியும் . . . . . . கடல்பல் தாரத்த காடுகிழ வோயே..' (புறம் :ங்o) புறத்துறைப் பாடல்களைப்போன்றே, புலவர் பாடிய அகத்துறைப் பாடலும் அழகு செறிந்து காண்ப்படுகிறது. தலைவன், வரைவிடை வைத்துப் பிரிந்தாஞ்க் வாடிய தலைவியின் வருத்தம்கண்டு வருந்திய கோழிக்கு, தோழி! அவர் விரைவில் வரைய வந்திலரே என்ற ஏக்கத்தால்
னேயிைனும், அவர் வருவர் என்ற உறுதியால்
