குமணன் 93
கம் வாழ்விற்காம் வள்ந்தேடி உழலும் வாழ்க்கையின சாகாது, தாம் அறிந்த அவ்வருங் கலைகளே வளர்ப்பதில் ஆழ்ந்த சிந்தையாய் வாழ்ந்தமையிேைலயே அவை வளர்ந்தன; அவற்றை வளர்க்கும். அவ் விரவலர்க்கு, வறு மைத்துயர் வந்து வருந்தாவகை வாரி வழங்குவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தனர். அக்கால அரசரும், பிற செல்வரும். அன்னர் பெரும்பொருள். அளித்துப் பேணி வந்தமையால், அவ்விரவலரும், தம் வாழ்வுபற்றிய கவலை யிலாய், அவ்வருங் கலைகளைக் கருத்துான்றி வளர்த்தனர்: ஆகவே, ஆடியும், பாடியும் தமிழ் வளர்ப்போர் அவ்விர வலரே என்னும், அவர் அதை வளர்க்கப் பெருந்துணை புரிவோர், அவர்க்குப் பொருள் அளித்திப் பேனும் புரவலரேயாவர். அப்புரவலர் இலரேல், இரவலர் வாழ் வதோ, தமிழ் தழைப்பதோ இயலாது; கடைச்சங்க காலத்தே, அத்தகைய இட்ர்கில ஒருகால் உண்டாயிற்று; வரையாது வழங்கித் தமிழ்வளர்த்த வள்ளல்கள் எழுவரும் - இறந்துவிட்டனர்; இரவலசைப் புரப்பார் எவ்ரும் இல பிரிவினர்; தமிழ் வளர்வதும் தடையுற்றது. அங்கிiேயில், . வர்க்கும் பிறர்க்கும் பொருள். அளித்துப் போற்றித் தமிழ்திழைக்க வழிசெய்தான்் வள்ளல் ஒருவன்; அந்த வள்ளல், முதிர்த்துக் கிழவன் குமணன். இவ்வுண்மை, *அல்'ஒலிக்குழ், ஆழ்கடலும் குறைபடுமாறு நீண்முகந்து, விரைந்த் விண்படர்ந்து, மலேயென மருளும் தோற்றம் 'உன்ட்யவாய், வேண்டும் இடத்தே ஒன்றுகூடிய மேக 'மும், இடியும், மின்னலும் துணைசெய்யப் பெருமழை tேய்திக்ாலம் கடந்துபோக, வறுமை வந்துற்ற கோடைக் கிேல்த்தே உயிர்ப்பன்மைகள் எல்லாம், உண்ணும் நீர் ேெற்று'ய்யுமாறு, கங்கை வெள்ளம் பெருகி: விசைக் தேர்டி வருவதேபோல், வள்ளல்களைக் காணிபர்ட்டிாது, வம் இது வந்த்_வது போலும் புல்வருகி ஒரும் வாழ்வுபெற்று வளஞ்சித்க்க் வித்து தோன்றியவன்; கொடைவள்ளல் குமணன்' எனுங் புலவர் ருேஞ்சித்தினர் பாராட்டிப் பாடிய பாய்ால்டில்இகல் {#jتے
t:
۶ است. به :
