அகவல்
49
அகன்று உறைமகளிர்
அலர்செருந்ற
(விந புற. 990.
ச் சிஜா - மலர்,
செல்லாத
அலர்தண்டார். (வி தொடி, பளி, ரம. அலர்நநபக்கம் - பூர்வபக்கம்; முற்ப தி. பரி.
அலர்ந்த...நிர் - பரந்த கடல். கலி. 114. அலர்ந்த புகழோன். - பரந்த புகழை உடைய இரணியன். பரி. 4: அலர்த்த...மல். ௮௧. அலர்ந்தமுலை-பாலாலேவிம்மின முலை. ௧: தன்று - அலராயிற்று. குறு..
அலர்ந்தோர். -
திரு, 273.
அலர்திலம், (வி. தொ), கலி. 1418.
அலர்ப்பட்டனம் - அலர் மேவப்பெற்றனம். ௮௧. 216.
அலர் பதம் - அலரும்செவ்கி. (ஸி. தொ). கலி.
இடுக்கண்பட்டு வந்தோர்.
அலர் பாடும் - அலர்கூறும். ௮௧. 90. அலர் பூங்கடம்பு. பதி. 11:13. அலர் மார்பு - அலர்ந்த மார்பு. கலி. 71. அலர் முலை - அடிக்கொண்டமுலை. (வி. தொ). கலி. 00, 77; பருத்தமுலை. ௮௧. 2595 பால்சுரந்த முலை. பெரு. 250. அலர்முலை ஆகம் - பருத்த முலைமிளையுடைய
(ஸி. தொ).
மார்பு. தெடு. 180; கலி. 414; அக. 69, 78, 97,206.
அலர்வதன்றுகொல் - அலரைத் தூற்றும் தன்மையை எய்துமன்றோ? / 3.
அலர்வது - வெளிப்படுவது. தற். அலர் வாய் - அலர்கூறும் பெண்டிரது வாய், (ஆ. பெ), ௮௧. 218.
அலர்வாய்...ஊர் - அலர் கூறுகின்ற ஊர், தற். 27:
அலர்வாய்ச்...சேரி, ௮௧. 110.
அலர்வா। பண்டிர். ௮௧. 70. நற். 148.
அலர் வாயவிழ்த்தன் ஞர் - புதுமலர் வாயனிழ்த் தன்ன பருவத்தார். பரி. 10:20.
ழ்
அலர் விலை - அலர்கூறும்தொழில். ௮௧. 303.
அலர் வீ- அலர்கின்ற பூ. (விதா). கலி. 72.
அலர்வீத்த ஆம்பல் - அலர்த்து அல்லி. கலி.72.
அலர் வேங்கை - அலர்த்தவேங்கை.(வி.தொ). கலி. 32, 48.
அலர் வேம்பு - அலர்த்தவேப்பந்தார். கலி. 92.
அலர்வேய் கஷ்டல் - மலரைப் பொருந்திய தாழை. குறு. 840.
அலர் வேய - பூக்களைச் சூட. கலி. 52.
அலர - மலரையுடைய, குற். 128.
அலரி - அலரிப்பூ, பெடி ௮௧, 1912 இதழ்கள். ஞாயிற்றின் கதிர். மலை. 1937 பூ, முல்லை. 10; குறி. 147, 149, 197 கலி. 61) அக. 09, 84, 194, 178, 182, 185, 215, 299,997, 356; புற. 27, 871; ந, 119, பட 296, 214 க 261 26 ் பி
அலரின் - பழியால். தற்.
அவரின் அலர்கு - அலரிலுலே.அலர்குவதாக, கலி. 60.
அலரும் ஆயின்று. ஐங். 896.
அலரும் மன்றுபட்ட அக. 201.
அலரெடுந்த - அலரை மிகக் கூறி: 104.
அலரெழ - பழிதூற்றுதலிஐல். ஐங். 540, 872. நற். 949; குறு, 26:
அலரே. குறு. 828,
அலவ! - நண்
அலவலையுடையை- அலமு; கலி. ம்
அலவன் - நண்டு. (பெர, பொரு. 9; சிறு. நரன 208; பட்டி. 1017 கலி. 88,157,
குறு. 910, 891; ௮௧. 260,
டம். 179, 197; நற். 17,
௮௧. 170. ,தலைஉடையையாய்,
அலவன் ஆட்டி, ஐய். 197. அலவன் ஆட்டிய - நண்டுகளை அலைத்து விளை யாடிய. குறு. 503. அலவன் சிறுமனை - /
528. அலவுற்று - அலம்வத்து, சுழன்று. குதி. 7; வருத்தமுற்று. கலி. 10,
ண்டின் சிறுவீடு. குறு.
அலவு - வருத்தமுறும்படி, கலி. 29:
அலற - கூக்குரலிட, இக. 89, 97, 258, 282, 389, 290; புற. 44, 771, 978, நற். 822 பதி.50:12, 594, 11, 92
