வழை-சுரபுன்னை
ஆக்ரோகார்ப்பஸ் லாஞ்சிபோலியஸ்
(Ochrocarpus longifolius,Bth. & Hk.)
“கோடல் கைதை கொங்குமுதிர் நறுவழை” (குறிஞ்:83) என்று கபிலர் கூற்றில் வரும் ‘வழை’ என்பதற்கு நச்சினார்க்கினியர் ‘சுரபுன்னை’ என்று உரை கண்டார். வழை என்பது ஒரு பெரிய மரம். எப்போதும் இலைகள் அடர்ந்து காணப்படும். மலைப் பகுதியில் அடர்ந்த காடுகளில் வளரும். இதன் மலர் வெண்ணிறமானது. நறுமணம் உடையது.
| சங்க இலக்கியப் பெயர் | : | வழை |
| சங்க இலக்கியத்தில் வேறு பெயர் | : | நாகம், புன்னாகம் |
| பிற்கால இலக்கியப் பெயர் | : | சுரபுன்னை |
| உலக வழக்குப் பெயர் | : | சுரபுன்னை |
| தாவரப் பெயர் | : | ஆக்ரோகார்ப்பஸ் லாஞ்சிபோலியஸ் (Ochrocarpus longifolius,Bth. & Hk.) |
வழை-சுரபுன்னை இலக்கியம்
“கோடல் கைதை கொங்கு முதிர் நறுவழை”-குறிஞ் : 83
என்றார் குறிஞ்சிக் கபிலர்
“வழைப் பூங்கண்ணி வாய்வாள் அண்டிரன்”
(வாய் தப்பாத)
-புறநா: 132:2
என்றார் ஏணிச்சேரி முடமோசியார். இவ்வரிகளில் கூறப்படும், “வழை” என்பதற்கு ஆசிரியர் நச்சினார்க்கினியரும், புறநானூற்றுப் பழைய உரையாசிரியரும் ‘சுரபுன்னை’ என்று உரை வகுத்துள்ளார்கள். ‘வழை சுரபுன்னை’ என்று கூறும் நிகண்டுகள்.
“வழை அமல் அடுக்கத்து வலன் ஏற்பு வயிரியர்”
- அகநா. 328:1
