பக்கம்:சித்தனி.pdf/56

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

- - - அடுப்பார் கைப்பில் எவர் " என்பா தொன்று தொட்டு நமது நாட்டில் வழங்கி - சரும் ஒருசேரப் பழமொழி. எனினும் , இந்தச் சிறிய பழமொழிவை நாம் நினைவுத் திக கரடு மத வன்னிலைபடுத்திக் கொன்டு சற்று சிந்தித்துப் பார்த்தால் அந்தக் காட்சி நடக கட்டாய ! ாக சிரிக்க வைத்து விடுகிற 5 - - அன்பும், சர்வ மாகத் கை நீட்டி , "என் கள்வனல்லவா சா ந ? - வாடா , என் கா? வாடா ' என்று தன் னை அழைத்தவர் களிடம் அந்தக் குழந்தை உளம் ஒப்பி ஒட்டி க ' சொளவது இயல்பு - இதல் , வியக்கத்தக்கது) ஜெ் 320 இல் லை . ஆனால் , வ ய வ ந்த - வர்மம் இந்த 'எடுப்பார் கைப் 'பளை 1 போ ன்ற நிலையிருக்கக் காறும் போது, அயலார் வீய க்கவோ , சேர்ந்தோர் வெ ஓக்கலோ நேரும் காட்சி 'ந க்குக் காளக் கிடைக்கிற 8 ., இதையும் விட, ஒரு நாட்டையே கட்டி ஆகும். அரசன் , இந்தப் பழமெ எழிக்கு ஆளாக நேரும் போது அந்தக் காட்சி - நம்மை உடல் குலுங்க சிரிக்க வைத்து விடும் . ஆம் . இந்த, உன் மை யை இந்தக் கதையன் 'மலம் வாசகர்.கள் படித்து மகிழலாம், நட் புனித ால பாரத புரியில் முன் காலத்தில் ஒரு அரசன் இருந்தான். அந்த அரசனிடம் 27 ய லெஸ் ஸo யான வp (12ம் , மென் மையான மேனியுமாய் ஒரு அழகிய ஆண்பூவை இருந்தது. தன் குடய இா : கவை க காட்டி எம் , அரசன் அந்தப் பூலை யை அதிக சு" வா ச்சல்யத்தோடு; லனாத் 2: 3 ந்தான் . அந்தப் பூனை அரசனிடம் மிகவும் சாதவாகக் சுடலே இருந்த பக வ ந்த 2 . 2 0 சா அந்தப் பூ வை ககுச ' சிங்கம் ' எ னது பெய ரிட்டு இனிமையாக அழைப்பான . ஒருநாள் , கா லை வே ாை வல்' கட உடனமர்ந்து அஞ்சலில் ஆடிக் கொன்டிருந்த " மகா ரார் சொன்னாள் : 14) கா ராஜா, ல ல ராஜாவ.ா கியுள்ள சிங்கத்தைக் காட்டி ஓம் 'பிகமிகச் சிறப்பு வாய்ந்தது வாதத்தன கர் குடுமியுள்ள முகல் கட்டம் . எபபடி யெனில் , , 38 புள்யல என் கள ாய் இந்தப் பூமியில் பறந்து வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து, காலமாகும் நல்ல , மனிதர்கள் சென்று அடையும் சம லா ல அந்த சுவர்க்கத் தையுங்க்ட லெ குலளதாக' அது தான்டிச் செல்ல 3 ல்லதா என்ற என் . மகா ரானியரின் இந்தச் சொற் கள் அர்சன து உள்ளத்தில் கக சாகப் படித்த ர . கடலே குள களித்தது . அவ என் அன்புக் கரியே, நீ தான்' என க- குச் சரிய ான ஆலோ சனை சொல்லும் மந்திரியாய் உள்ளாய் . சரி, அப்படியே அ ழைச்- போல் என் 2 ஆபோதித்தான் . வென்ற கலையும், வெள் ணைப் பூனை யை யும் அரசன் அடிக்கடி ஒப்பிட்டுப் பார்த்தவாறே நகலே, எதிலே , ஜெ அதை அழைத்த உளழ ம கழல் என ான் , 1. இளவரசன் ஒரு நாள் காரிய நிமித்தமாகத் தன் அப்பாவான அரசனைக் கால 3 ர?'L என கத 63 நதான, - அப்பாவ என அரசா நக ேல , எனது பெயOாட்டுப் பூனை யை . அ ழைப்பு கை க கா லே , "அப்பாஜ், அந்த முக வை க க ர்ட்டிலும் பேராற்றல். வ ாய நத தி, காற்று ஒன்று தான் . இது அந்த வெண்முகிலைத் தன் போக்கில் எங்கு வேண்டும எயிலும் :- 3 கால்டு செலுத கற க . ல ா ஓற வளர்ந்துள்ள மிகப் பெரிய ம நம் களை யும் 0 வ ரோடு , - சாயா 6 விட 43 ல ல த இந்தக் காற் ற த என 1 என்ற ான - என அன்பு * மகனே, நீ தாஸ் எR க்குப் பிறகு சந்த நாட்டை தரும் உரிமையும் அதற்கேற்ற அவ எற்றலும் நிறை ந்தவனா - யுள்ளாய். ஆம், மேகத் தைக் காட்டிலும் காற்று எலிமையுள்ளது. உன்னுடைய அன்னையின் 2 ேலா ச னை யைக் காட்டிலும் உன் னுடைய ஆலோச னை வலிமை உள்ளது . சபாஉக, அப்படி யே, செய்வோம் என்ற என் , அரசன் . அன்று முதல் அந்தப் பூனை யை 'வாயு' என்று பெயாட்டு அ ழைக்கப்பட்டது - 2 ரசன எல ல ? அவல ழீ, அரன்ம (னை வ ா கீகளும் . , 'தாய டெடடி, பாயத்தால் , ஈட்டி பதினாறு அடி பாயும், ' என்ற பழமொழியை ச சொ லல க கொண்டேன் 2 கா ராணியூய அந்தப் பூனை யை 'வ ாபு ' என்றே அழைக்கலான ாள் . சில வாரங்களுக்குப் பிறகு ஒரு நாள், 'நாட்டுக்குரியவர் அரசராபனம், லட்சக் சூரிய உ ேலா ச னை கரம் மந்திரி ' யென்று எல்லாராலும் புகழப்படும் மகா மதகிரி... அர சனை க கா " 3 ந்தான் . , பூனை யை 'வாயு !, என்று அழைக்கப் படுவ திரை உந்தன், " பிரபு, வாயு லை க காட்டிலும் பல சா லிய ரயுள்ள,த, மனசார பால் அவர்தான், வே ேராடு மரங் களை பறித் தெரியும் பெருங் காற்றை குடம்

1 1 - - - - -

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:சித்தனி.pdf/56&oldid=999694" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது