பக்கம்:சின்னஞ் சிறு பெண் (மொழிபெயர்ப்பு).pdf/142

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது

ஆர்லோவ் தம்பதிகள் 131 பொறியிலே சிக்க வைக்க முடியாது. உனது தந்திரங்களால் நான் மயங்கிவிடமாட்டேன். இதை நீ மறக்கவேண்டாம்!” இதை அவன் மிகுந்த அழுத்தத்தோடு, தன் மனைவியை நிமிர்ந்து பார்க்காமலே, சொல்லி முடித்தான். மேட்ரோனாவின் கண்கள் அவன் முகத்திலேயே பதிந்து நின்றன, அவள் உதடுகள் விசித்திரமாகக் கோணியிருந்தன. "ஓ, நீயும் நானும் நேற்று இரவில் அவ்வளவு நெருக்கமாக இருந்ததற்காக வருத்தப்படுகிறாய்; இல்லையா?” என்று அவள் முணமுணத்தாள். "என்னை முத்தமிட்டது, காதல் புரிந்தது இவற்றுக்காகவெல்லாம் வருத்தப்படுகிறாய்;அப்படித்தானே? நீ இப்படிப் பேசுவதைக் கேட்கவும் எனக்கு எவ்வளவு வேதனை உண்டாகிறது என்பது மட்டும் உனக்குப் புரியுமானால்! நீ உனது கொடிய வார்த்தைகளால் என் நெஞ்சைப் பிளந்து விடுவாய் என்று தோன்றுகிறது. உனக்கு என்னதான் வேண்டும்? என்னிடம் உனக்கு அலுப்பு ஏற்பட்டுவிட்டதா? இப்போதெல்லாம் என்னை நீ காதலிக்கவில்லையா? அல்லது வேறு என்ன விஷயம்?" அவள் அவனை சந்தேகத்தோடு கவனித்தாள். கசப்பு உணர்ச்சியும் சண்டைக்கு இழுக்கும் தன்மையும் அவள் குரலில் கலந்து ஒலித்தன. "இல்லை" என்று கிரிகரி சங்கடத்தோடு சொன்னான். "ஆனால், மொத்தத்தில் நீயும் நானும் எப்படிப்பட்ட வாழ்க்கை நடத்தினோம் என்பதை நீயே அறிவாய்.அதைப் பற்றிய வெறும் நினைப்பை நம் வயிற்றைக்கு மட்டுவதற்குப் போதுமானது. இப்போது நாம் அதை விட்டு வெளியேறியிருக்கிறோம். எனக்குப் பயமாக இருக்கிறது. எல்லாமே திடீரென்று மாறி விட்டது. நான் முற்றிலும் வேறான ஆள் மாதிரித் தோன்றுகிறேன். நீ கூட அப்படித்தான்