பக்கம்:சீனம் தரும் சிந்தனைகள்.pdf/50

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

率6 சில மணி நேரங்கள் சொன்ன இடத்தில் சொன்னபடி காத்திருந்தேன், போவோர் வருவோர் என்னை வேடிக் கைப் பார்த்துக் கொண்டு போவதுபோல் தோன்றியது. காலையில் ஒன்றும் சாப்பிடவில்லை. பட்டினி. அதைப் பற்றி-எதைப் பற்றியும் கவலை இல்லை-நான்தான் உலகத்தைப் பார்க்க வேண்டும் என்று புறப்பட்டு: விட்டேனே : சில மணி நேரம் கழித்து ஓர் இளம் பெண்.மாநிறம், அயலக உடைஎன்னிடம் வந்து நீங்கள்தான் டாக்டர் சஞ்சிவியா ?’ என்று கேட்டார். ஆம்' என்றேன். நான் மறைக்காடர் மகள். அம்மாவும் வந்திருக்கிறார்கள். உங்களை வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லச் சொல்லி புள்ளார்கள். வாருங்கள் போகலாம் என்றார். சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் திருமதி மறைக்காடரும் வந்தார்கள்-புன்முறுவலுடன் வணக்கம் சொன்னேன். வணக்கம் சொன்னார்கள். திருமதி மறைக்காடர் மகள் என் பொருள்களைக் காரில் ஏற்றினார்கள். அம்மாவும் பெண்ணும் முன் வரிசையில் உட்கார்ந்து கொண்டார்கள். அம்மாவே வண்டியை ஒட்டினார்கள். வீடு போய்ச் சேர ஒரு மணிக்கு மேல் ஆகியிருக்கும், அவ்வளவு தொலைவு. வழிநெடுக வானுயர் கட்டடங்கள்: விமானத்தில் இருந்து பார்த்த ஆங்காங்கை இப்போது தரையில் இருந்து பார்த்தேன். சுற்றியும் கடல்; தீவு; இடையிடையே மலைகள். மலைகள் மேல் அடுக்கடுக்காய்க் கட்டடங்கள்; கட்டடங்கள் மேல் எல்லாம் பச்சைப்பசுங் கொடிகளும் செடிகளும். ஆம். எவ்வளவுச் செயற்கையில் சிக்கினாலும் மனிதனுக்கு இயற்கையில் கிடைக்கும் ஆறுதல் இன்பம் வேறெங்கே கிடைக்கும், கடல்-நிலம்-மலை-மாடிகள்வானம்-எல்லாம் கையகத்துள்-கண்ணகத்துள், வையக மும் வானகமும் கையகம் கண்ணகம் ஆனால் எப்படி இகுக்கும் ? 'தனக்குள் எல்லாம் என்ற நிலையில் அகந்தை